If you enjoyed this site, please consider donating the price of your favorite cup of coffee (or drink of your choice) to our project, which aims to support cultural programs in Greece.
Vicky Moscholiou
In the dusk
Lyrics: Haralambos Vasileiadis, Tsantas
Music: Yiorgos Zampetas
First version: Vicky Moscholiou
You left and went away,
clouds covered over the heart,
the songs were erased from the lips,
the flowers withered all around…
And in the dusk
a voice whispers to me
secretly
that you will never return.
In the big streets I walk,
I search for you with my look,
it is as if your steps are echoing
and the pain is pulling me close to you…
And in the dusk
a voice whispers to me
secretly
that you will never return.
The birds in the branches are silent,
our old nest is deserted,
grass grew on our doorstep,
they have taken you away from my arms…
But in the dusk
a voice whispers to me
secretly
that you will never return.
Τα δειλινά
Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Έφυγες και πήγες μακριά,
σύννεφα σκεπάσαν την καρδιά,
σβήσαν απ’ τα χείλη τα τραγούδια,
γύρω μαραθήκαν τα λουλούδια.
Και τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
Στους μεγάλους δρόμους περπατώ,
με το βλέμμα μου σ’ αναζητώ,
λες κι αντιλαλούν τα βήματά σου
και ο πόνος με τραβάει κοντά σου.
Και τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δεν θα γυρίσεις πια.
Στα κλαδιά σωπαίνουν τα πουλιά,
έρημη η παλιά μας η φωλιά,
φύτρωσε στην πόρτα μας χορτάρι,
απ’ τα χέρια μου σ’ έχουνε πάρει.
Μα τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
I don’t know how much I love you
Lyrics: Christos Argyropoulos
Music: Apostolos Kaldaras
First version: Vicky Moscholiou
I don’t know how much I love you
there is no measure for love.
It is higher than the sun
and it cannot be seen by the eye
It was a spark in the beginning
and a small drip of a rain
and the spark became a blaze
and the drop, a sea
The love which bound us,
pain it will not know.
We are two stalagmites
from the same source
It was a spark in the beginning
and the small drip of a rain
and the spark became a blaze
and the drop, a sea
Δεν ξέρω πόσο σ’ αγαπώ
Στίχοι: Χρήστος Αργυρόπουλος
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Δεν ξέρω πόσο σ’ αγαπώ
μέτρο δεν έχει η αγάπη
είναι απ’ τον ήλιο πιο ψηλά
και δεν τη φτάνει μάτι
Ήταν μια σπίθα στην αρχή
και μιας βροχής ψιχάλα
κι έγινε η σπίθα πυρκαγιά
και πέλαγος η στάλα
Η αγάπη που μας έδεσε
πόνο δε θα γνωρίσει
είμαστε δυο σταλαγματιές
από την ίδια βρύση
Ήταν μια σπίθα στην αρχή
και μιας βροχής ψιχάλα
κι έγινε η σπίθα πυρκαγιά
και πέλαγος η στάλα
Today became evening early
words: Nikos Gatsos
music: Mikis Theodorakis
vocals: Vicky Moscholiou
Today became evening early
and no one sees you
you can’t stay awake
and you must not sleep
My moon of the sea
my seabird
in the sky of which heart
shall I come to revive you?
I saw the deserted beach
the lights of the departure
don’t go down the stairs
let me kiss you first
(translation: Eva Johanos)
Σήμερα βράδιασε νωρίς
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Σήμερα βράδιασε νωρίς
και μάτι δεν σε βλέπει
να ξαγρυπνήσεις δεν μπορείς
να κοιμηθείς δεν πρέπει
Φεγγάρι μου θαλασσινό
πουλί μου πελαγίσιο
σε ποιας καρδιάς τον ουρανό
θα (να) ‘ρθω να σ’ αναστήσω
Είδα στην έρμη ακρογιαλιά
του χωρισμού τα φώτα
μην κατεβαίνεις τα σκαλιά
να σε φιλήσω πρώτα
The night
Lyrics: Nikos Gatsos
Music: Stavros Xarhakos
First version: Vicky Moscholiou
The star and moon are extinguished
and the night became a bitter wound
where is the young man now
in which harbour, which wide ocean
In thunder and rain I pray silently
that you’ll have the sun’s company in the clouds
All the roads of the world closed
the day vanished the light set
I ask the night and the passers-by
where the friend is where the brother is
In thunder and rain I pray silently
that you have the sun’s company in the clouds
Η νύχτα
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Έσβησε τ’ άστρο
και το φεγγάρι
κι έγινε η νύχτα
πικρή λαβωματιά
Πού να ‘ναι τώρα
το παλικάρι
σε ποιο λιμάνι
ποια θάλασσα πλατιά
Στον κεραυνό και στη βροχή
κάνω κρυφά μια προσευχή
να ‘χεις τον ήλιο συντροφιά
στη συννεφιά
Έκλεισαν όλες
του κόσμου οι στράτες
χάθηκε η μέρα
βασίλεψε το φως
Ρωτώ τη νύχτα
και τους διαβάτες
πού να ‘ναι ο φίλος
πού να ‘ναι ο αδερφός
Στον κεραυνό και στη βροχή
κάνω κρυφά μια προσευχή
να ‘χεις τον ήλιο συντροφιά
στη συννεφιά
Vicky Moscholiou with Stavros Xarhakos, Georges Moustaki
Rare 70’s footage of this amazing singer. The songs are: “Vale ki allo piato sto trapezi” (Stavros Xarhakos / Lefteris Papadopoulos) and “Mesogios” (Georges Moustaki / Dimitris Hristodoulou).
Η Βίκυ Μοσχολιού με τον Σταύρο Ξαρχάκο και τον Υιόργο Μουστακή
σπάνιο βίντεο με κομμάτια άπο δύο τραγούδια
The net
Lyrics: Nikos Gatsos
Music: Stavros Xarhakos
Every time you start down some road, in life
Don’t wait for the dark of night to find you
Keep your eyes open night and day
because in front of you there is always a net spread [to catch you]
Keep your eyes open night and day
because in front of you there is always a net spread [to catch you]
If ever you get caught in its mesh
nobody will be able to get you out
find the edge of the web by yourself
and if you are lucky, start out again
find the edge of the web by yourself
and if you are lucky, start out again
That net has dark, heavy names
that are written in a sealed book
Some call it the treachery of the nether world
and some call it the love of the first springtime
If ever you get caught in its mesh
nobody will be able to get you out
find the edge of the web by yourself
and if you are lucky, start out again
find the edge of the web by yourself
and if you are lucky, start out again
Το δίχτυ
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή,
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι.
Έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ.
Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς,
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει,
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι.
Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
επτασφράγιστο που είναι γραμμένα σ ‘κιτάπι.
Άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη.
Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς,
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει,
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι.
The trains that departed
Lyrics: Vangelis Goufas & Vasilis Andreopoulos
Music: Stavros Xarhakos
First version: Vicky Moscholiou
The trains that departed
my loves took away,
my loves that are crying,
wondering which fate put a spell on them;
Give me a hand to grab on to
to grab, and hold on to,
just a smile, and a gaze
and the heart will resurrect .
The train took you
bird, my swallow
The night engulfed you
and I became a lonely orphan
Τα τρένα που φύγαν
Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας & Βασίλης Ανδρεόπουλος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Τα τρένα που φύγαν
αγάπες μού πήρανε.
Αγάπες και κλαίνε,
ποια μοίρα τις μοίρανε;
Δώς μου χέρι να πιαστώ
να πιαστώ, να κρατηθώ,
ένα γέλιο, μια ματιά
κι ανασταίνετ’ η καρδιά.
Το τρένο σε πήρε
πουλί, χελιδόνι μου.
Σε τύλιξ’ η νύχτα
κι ορφάνεψα μόνη μου.
I took colors from youth
lyrics: Eftichia Papayiannopoulou
music: Apostolos Kaldaras
first performance: Vicky Moscholiou
I took colors from youth
and from love, thread
and I wove a dream
that was beautiful, but what a shame
you walked all over it
with your first step.
But I want to find joy in my life
and for that, I don’t fight with the weather
and for that, I don’t fight with the weather
if one love left me, another I will find.
In the garden of the heart
you misled me and entered.
My perfumes and the blossoms
you found in my love;
you stepped on my flowers
and like a thief you exited.
(translation: Eva Johanos)
Πήρα απ’ τη νιότη χρώματα
Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Πήρα απ’ τη νιότη χρώματα
κι απ’ την αγάπη νήμα
κι έπλεξα ένα όνειρο
όμορφο, μα τι κρίμα,
εσύ το ποδοπάτησες
στο πρώτο σου το βήμα.
Όμως θέλω τη ζωή μου να τη χαρώ
γι’ αυτό δεν τα πάω κόντρα με τον καιρό,
γι’ αυτό δεν τα πάω κόντρα με τον καιρό,
κι αν μου έφυγε μι’ αγάπη, άλλη θα βρω.
Στο περιβόλι της καρδιάς
με πλάνεψες και μπήκες.
Τα μύρα μου και τους ανθούς
στον έρωτά μου βρήκες,
πάτησες τα λουλούδια μου
και σαν τον κλέφτη βγήκες.