If you enjoyed this site, please consider donating the price of your favorite cup of coffee (or drink of your choice) to our project, which aims to support cultural programs in Greece.
Grigoris Bithikotsis
The fated ones
Lyrics: Kostas Varnalis
Music: Mikis Theodorakis
First version: Grigoris Bithikotsis
In the underground tavern
In between smoke and swearing
(Upstairs the lantern was screaming)
All our company was drinking yesterday,
Yesterday, like every other night
Swallowing the bitter events that shape our lives.
Tightly stacked besides each other
Spitting on the earth’s face
Oh what a big torture
The torture of life is
No matter how hard our mind tries,
It remembers no happy day
Sun and oh blue sea
Depth of the fatherless sky
Of the dawn egg-yolked wrap
Carnation of the dusk
You shine then fade afar
Never entering our heart.
One’s father years ten now
Paralyzed, same as skeleton
The other’s wife life is short
slowing melting away
At Palamidi the son of Mazis
The daughter of Yiavis at Gkazi
It’s our cursed roots
It’s God’s hatred to us
It’s our own stupidity
But above all it’s our all the wine we’ve drunk
Whose fault it is?
No mouth has ever found the answer
Thus in the dark underground tavern
we drink always heads down
Like worms, every heel
that finds us steps on us
Cowardly, destined and without any willpower
We are, perhaps, expecting some miracle!
Οι μοιραίοι
Στίχοι: Κώστας Βάρναλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Mες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ’ η παρέα πίναμ’ εψές·
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.
Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής.
Ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους να τυραννιέται,
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.
Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ’ άσωτ’ ουρανού!
Ω! της αβγής κροκάτη γάζα,
γαρούφαλα του δειλινού,
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!
Tου ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος, ίδιο στοιχειό·
τ’ άλλου κοντόημερ’ η γυναίκα
στο σπίτι λυώνει από χτικιό·
στο Παλαμήδι ο γιος του Mάζη
κ’ η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.
― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
― Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
― Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
― Φταίει πρώτ’ απ’ όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα
δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα.
Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
http://youtu.be/GvSAM2-mVpg
April
Lyrics & Music: Mikis Theodorakis
First version: Grigoris Bithikotsis
My April, My blond April
And aromatic May, Oh my heart how can you put up with…
My heart how do you put up with
so much love and so much beauty?
The neighborhood is full of songs and kisses
My girlfriend’s name is Lenio
My girlfriend’s name is Lenio
My girlfriend’s name is Lenio and this is my secret.
My star, my pale star
Moon’s ray on the cordon shaped eyebrow
On your cordon shaped eye brow
My heart is hanging like a bird on the birdlime
The neighborhood is full of…
My flower, my flower full of scent
And rose full of fragrance, I will come to your mother
To your mother, to your mother I will come
To get her blessing and the mate that I love
Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ
και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πώς αντέ-
Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πώς αντέχεις
μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές
Γιομίζ’ η γειτονιά τραγούδια και φιλιά
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ, μα το ‘χω μυστικό
Αστέρι μου, αστέρι μου χλωμό
του φεγγαριού αχτίδα στο γαϊτανόφρυδο
Στο γαϊτανο-, στο γαϊτανοφρυδό σου
κρεμάστηκε η καρδιά μου σαν το πουλάκι στο ξόβεργο
Γιομίζ’ η γειτονιά…
Λουλούδι μου, λουλούδι μυριστό
και ρόδο μυρωδάτο, στη μάνα σου θα ‘ρθω
στη μάνα σου, στη μάνα σου θα ‘ρθω
να πάρω την ευχή της και το ταίρι που αγαπώ
Γιομίζ’ η γειτονιά…
One is the swallow
Lyrics: Odysseas Elytis
Music: Mikis Theodorakis
First version: Grigoris Bithikotsis & Chorus ( duet )
One is the swallow, and the spring exacting
It takes plenty of work for the sun to return
It takes the thousands of dead to work the fields
It takes the living to give their blood, as well
My God you Master Builder, you placed me among the mountains
My God you Master Builder, you’ve enclosed me in the sea!
‘Twas taken by the Magi the body of May
They have it buried in a tomb of the open sea
In a deep well they keep it closed
The darkness grew fragrant and all the abyss
My God You Master Builder, you also lie among the lilac trees
My God You Master Builder, you released the scent of Resurrection
(There’s also another verse of the poem, which was taken out of the song, probably to shorten it:
It was stirred like the seed in the dark womb
The atrocious insect of remembrance, into the earth
And just like the spider, the light is biting
The shores and all the sea have glimmered
my god you master-builder, you’ve wrapped me up in shores
my god you master-builder, you’e established me in the mountains)
Ενα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να ‘ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έκλεισες μες στη θάλασσα!
Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού
Το ‘χουνε θάψει σ’ ένα μνήμα του πέλαγου
σ’ ένα βαθύ πηγάδι το ‘χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος
Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στις πασχαλιές και Συ
Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση
Φιλντισένιο καραβάκι
στ’ όνειρό μου ήρθες μιαν αυγή
και με πήρε ταξιδάκι
να γυρίσουμε τη γη.
Είδα χώρες, είδα τόπους
πικραμένα είδα τα παιδιά
κόσμο εγνώρισα κι ανθρώπους
κι έβαλα πόνο στη καρδιά
Καραβάκι μου ξεκίνα
πάμε πάλι στην Αθήνα
τραγουδάνε τα πουλιά στην Αττική
Πάμε πάλι στο Παγκράτι
πού’ναι οι δρόμοι του γεμάτοι
με χαρούμενες φωνές την Κυριακή
Τι να πω για την Ευρώπη
Τι να πω για την Αμερική
δεν αλλάζουν οι ανθρώποι
έχουνε βάσανα κι εκεί
Πήγα σ’ όλα τα λιμάνια
σε δρομάκια πέρασα στενά
λεβεντιά και περηφάνια
δεν είδα φως μου πουθενά.
If the dream were to come true
lyrics: Yiannis Kiourkas
music: Vangelis Pitsiladis
Ας ήταν τ’ όνειρο να βγει
Στίχοι: Γιάννης Κιούρκας
Μουσική: Βαγγέλης Πιτσιλαδής
Η θάλασσα ματώθηκε
κι η ξαστεριά δακρύζει
γιατί καρδιά πληγώθηκε
χωρίς να το αξίζει.
Ας ήταν τ’ όνειρο να βγει
… στον ουρανό σεργιάνι,
να το ζηλεύει ο καημός,
πόνος να μην το φτάνει.
Κι αν θά ‘βρει την αγάπη μου
παρέα να της κάνει.
Ας ήταν τ’ όνειρο να βγει
στον ουρανό σεργιάνι.
Bring me the sea
lyrics: Nikos Gatsos
music: Mikis Theodorakis
first performance: Grigoris Bithikotsis
Bring me the sea, that I may bow down to her
bring me her sun that I may pray.
I fed your entrails, wave of the sea,
with thousands of graves in the deeps.
Bring me the sea, that I may bow down to her
bring me her sun that I may pray.
Bring me the sea, that I may sing of her;
bring me her sun that I may warm myself.
My dead loves will not come back;
put me on her bosom that I may go to sleep.
Bring me the sea, that I may sing of her;
bring me her sun that I may warm myself.
Bring me the sea, that I may bow down to her
bring me her sun that I may pray.
(translation: Eva Johanos)
Φέρτε μου τη θάλασσα
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Φέρτε μου τη θάλασσα να τη προσκυνήσω,
φέρτε μου τον ήλιο της να προσευχηθώ.
Έθρεψα τα σπλάχνα σου, κύμα πελαγίσιο,
με χιλιάδες μνήματα μέσα στο βυθό.
Φέρτε μου τη θάλασσα να τη προσκυνήσω,
φέρτε μου τον ήλιο της να προσευχηθώ.
Φέρτε μου τη θάλασσα να τη τραγουδήσω,
φέρτε μου τον ήλιο της για να ζεσταθώ.
Οι νεκρές αγάπες μου δεν θα ρθούνε πίσω,
βάλτε με στον κόρφο της ν’αποκοιμηθώ.
Φέρτε μου τη θάλασσα να τη τραγουδήσω,
φέρτε μου τον ήλιο της για να ζεσταθώ.
Φέρτε μου τη θάλασσα να τη προσκυνήσω,
φέρτε μου τον ήλιο της να προσευχηθώ.
http://youtu.be/WMb5bn3Khbo
http://youtu.be/wf3MA8dNfKw
With a complaint
Lyrics: Nikos Gkatsos
Music: Dimos Moutsis
First version: Grigoris Bithikotsis
I wanted to tell you something
and I will come to your table
with a complaint
with a bitter complaint
to wish you a good evening
You have abandoned a soul
in the cold and in the rain
with a complaint
with a bitter complaint
I will remind you of it once again
If you are a man with a heart
bring it with you one evening
Smiling
smiling warmly
I will welcome you.
Μ’ ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Ήθελα κάτι να σου πω
και στο τραπέζι σου θα ‘ρθω
μ’ ένα παράπονο
μ’ ένα παράπονο πικρό
να σε καλησπερίσω
Έχεις αφήσει μια ψυχή
στην παγωνιά και στη βροχή
μ’ ένα παράπονο
μ’ ένα παράπονο πικρό
θα σ’ το ξαναθυμίσω
Αν είσαι άντρας με καρδιά
φέρ’ την μαζί σου μια βραδιά
μ’ ένα χαμόγελο
μ’ ένα χαμόγελο ζεστό
θα σε καλωσορίσω