If you enjoyed this site, please consider donating the price of your favorite cup of coffee (or drink of your choice) to our project, which aims to support cultural programs in Greece.
Yiorgos Andreou
Letter to Mr. Nikos Gatsos
words and music: Yiorgos Andreos
vocals: Tania Tsanaklidou
The broken violin of the world still howls
On the freshly-sown fields the day breaks
Soldiers dance at night in empty taverns
Dolphins in the sea only, water in the cisterns
Islands travel in the sun, no one speaks
All await spring
and she passes by
Everything is here Mr. Niko
As you left it and as you know it
From the time of sorrow
And when you return and I see you
In the jug bring the golden water
the bitter water of forgetting
The faithful dog of Ithaca cries at your feet
And good, old Persephone sings songs to you
The fire wound that burns you, doesn’t look like it will heal
The bitter dream of brother Makriyiannis is to blame
How much more bondsmen Crete and Mani
Dark wearers of black, mothers of the country inn of Odysseus.
All of it Mr. Niko is here
(translation: Eva Johanos)
Γράμμα στον κ. Νίκο Γκάτσο
Στίχοι & Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου
Το σπασμένο βιολί του κόσμου ακόμα ουρλιάζει
Στα νωπά σπαρμένα χωράφια η μέρα χαράζει
Φαντάροι χορεύουν τις νύχτες σε άδειες ταβέρνες
Δελφίνια στο πέλαγο μόνα, νεράκι στις στέρνες
Νησιά ταξιδεύουν στον ήλιο, κανείς δε μιλάει
Την άνοιξη όλοι προσμένουν
Κι αυτή προσπερνάει
Όλα κύριε Νίκο είναι εδώ
Όπως τα άφησες εσύ κι όπως τα ξέρεις
Από της λύπης τον καιρό
Κι όταν γυρίσεις και σε δω
Μέσα στη στάμνα τη χρυσή νερό να φέρεις
Της λησμονιάς πικρό νερό
Το πιστό σκυλί της Ιθάκης στα πόδια σου κλαίει
Και η καλή, παλιά Περσεφόνη τραγούδια σου λέει
Η φωτιά πληγή που σε καίει ,δε λέει να γιάνει
Το πικρό το όνειρο φταίει του αδελφού Μακρυγιάννη
Πόσο ακόμα ραγιάδες η Κρήτη κι η Μάνη
Σκοτεινές μαυροφόρες, μανάδες στου Οδυσσέα το χάνι.
Όλα κύριε Νίκο είναι εδώ
What wounds me
lyrics: Thodoris Gonis
music: Yiorgos Andreou
vocals: Dimitris Zervoudakis
I have a difficult mouth,
I don’t want the kiss.
I want the honey to be held
in the middle of the sting
What stings me,
what wounds me,
that is what loves me,
that makes me stronger!
I have a difficult mouth,
a deceptive look.
The rose with the thorn
I wear on my lips…
My lips bled,
I stopped speaking…
I bent down, I gave myself up,
I love you doubly…
(translation: Eva Johanos)
Ό,τι με πληγώνει
Στίχοι: Θοδωρής Γκόνης
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Ζερβουδάκης
Έχω στόμα δύσκολο,
δε θέλω το φιλί.
Θέλω το μέλι να κρατά
στη μέση το κεντρί…
Ό,τι με κεντά,
ό,τι με πληγώνει,
αυτό με αγαπά,
αυτό με δυναμώνει!
Έχω στόμα δύσκολο,
βλέμμα απατηλο.
Το ρόδο με το αγκάθι
στα χείλη μου φορώ…
Μάτωσαν τα χείλη μου,
έπαψα να μιλώ…
Έσκυψα παραδόθηκα,
διπλά σε αγαπώ…
http://youtu.be/zeTj7c8KpBg
Little fatherland
Lyrics: Paraskevas Karasoulos
Music: Giorgos Andreou
I haven’t gone on long journeys
my years have had roots, they have been trees
which my heart has covered with leaves
and has let them bloom on the rock.
I haven’t gone on long journeys
the people I’ve loved have been woods
my friends have been moons and islands
which my heart has been thirsty for reaching.
You have been my longest journey
you are the night, the day’s dream,
my little fatherland, my body , my start,
my earth, my breath and my air.
I haven’t gone on long journeys,
my heart has travelled and this is enough for me
(my heart has travelled) to dreams, to wet feelings,
so as to breath the secret world in.
You have been my longest journey
you are the night, the day’s dream,
my little fatherland, my body , my start,
my earth, my breath and my air
Μικρή πατρίδα
Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα ‘ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ’ άφησε ν’ ανθίζουν μες την πέτρα
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ’ αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν’ ανασάνει
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας