Sokrates Malamas

http://youtu.be/k6fu0QPkUlY

The letter
Lyrics,
Music: Sokratis Malamas
First version: Sokratis Malamas

I wanna quit thinking about the same things again and again
as if everything was a lie, ashes and charcoals
I want open windows to let the wind in
to have an empty mind
to have the weather on my side

I want you to stop telling me what you’ve been through
It’s not the end of the world if the glass gets a crack
I want you to come and find me, to sit down and talk
about our passionate feelings
about our ignorant lives

I don’t want you to get sad
on sunday evenings
Without this darkness
the years stay empty

I want you to leave, to save yourself, to stop whining
to forget while on your way who you were and what you look like
That’s how I’ll love you a lot and see you a little
Like a distant woman
who I loved before I left

I don’t want you to get sad
on sunday evenings
Without this darkness
the years stay empty

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
Στίχοι,
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας

Δε θέλω πια να σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια
Σα να ‘ταν όλα ψέμματα στάχτες κι αποκαΐδια
Θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας
Να΄χω το νου μου αδειανό
Να΄χω και πρίμο τον καιρό

Δε θέλω πια να μου μιλάς για όσα έχεις ζήσει
Δε χάθηκε κι ο κόσμος πια το τζάμι αν ραγίσει
Θέλω να’ρθεις και να με βρεις να κάτσεις να τα πούμε
Πως νιώθουμε παράφορα
Πως ζούμε έτσι αδιάφορα

Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια

Θέλω να φύγεις να σωθείς να πάψεις να γκρινιάζεις
Να ξεχαστείς στη διαδρομή ποιος ήσουν και πώς μοιάζεις
Έτσι θα σ’αγαπώ πολύ και θα σε βλέπω λίγο
Σα μια γυναίκα μακρινή
Που αγάπησα πριν φύγω

Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια

http://youtu.be/hVNAeF0Ppx0

Rag to throw away
Lyrics: Thanasis Papakonstantinou
Music: Sokratis Malamas
First version: Sokratis Malamas

In the first year I used to be
a holy child in bed
but in the second I was fooled
into enticing arms

In the third I found myself
at dawn in beds not my own
and in the fourth from my friends
I was taking leave

They filled up the baptismal font
with alcoholic water
and what they gave me for my name
was “Rag to throw away”

For my first lie I had to dig
stone-quarrying my brain
the second I poured like a drink
refreshing and so cool

The third one it felt like in Spring
the first breeze softly blowing
By the fourth when I looked at me
I was myself no more

Of the first loving in my life
I said this is forever
the second one came at the cost
of many kisses less

The third one’s coming brought me joy
its leaving even better
when the fourth comes I’ll have to mind
and not leave on the light

(Translator’s note: this translation is a little “stretched” here and there, because I forced it to fit the melody. If you can sing (which I can’t), you can sing the English words to Malamas’ song.)

Χαμένο ρούχο
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας

Τον πρώτο χρόνο ήμουνα
άγιο παιδί στρωμένο
το δεύτερο με γέλασε
μια πλάνα αγκαλιά.

Τον τρίτο ξημερώθηκα
σε άγνωστα κρεβάτια
τον τέταρτο τους φίλους μου
αποχαιρέτησα.

Στην κολυμπήθρα ρίξανε
νερό αλκοολούχο
και τ’ όνομα που μού ‘δωσαν
ήταν χαμένο ρούχο.

Το πρώτο ψέμα το ‘βγαλα
σαν πέτρα απ’ τα νεφρά μου
το δεύτερο σαν κέρασμα
ποτήρι δροσερό.

Το τρίτο σαν της άνοιξης
το πρώτο αεράκι
στο τέταρτο κοιτάχτηκα
δεν ήμουν πια εγώ.

Την πρώτη αγάπη πού ‘ζησα
παντοτινή την είπα
η δεύτερη μου κόστισε
λιγότερα φιλιά.

Η τρίτη ήρθε με χαρά
διπλή χαρά που φεύγει
στην τέταρτη να θυμηθώ
να σβήσω τη φωτιά.

Transparent garden
*contains fragments of the following songs by various composers: Beautiful City, Materials, Good morning, I forget myself at daybreak, December of 1903, To wound time, I told you everything, Three Rubaiyat, Uneasy days, I with my ideas, Drink.
Διάφανος κήπος

‎”Τι σε γεμίζει πραγματική χαρά, τι κινητοποιεί την ενέργεια σου;

Έχω τους λόγους μου, τα παιδιά μου, τις βόλτες μου στα βουνά εδώ στην Πίνδο, γενικά στιγμιότυπα μικρά με κρατούν, τώρα μπαίνει καλοκαίρι, πηγαίνω και βλέπω τη θάλασσα, ρίχνω το καταπληκτικό μου κορμί μέσα στα νερά… Δεν είμαστε και τόσο χαρούμενοι άνθρωποι, πάντως… Πάσχουμε από έναν σχετικό πνευματικό ψυχικό υποσιτισμό τις τελευταίες δεκαετίες. Βλέπω μονάχα μισό-χαρούμενα πρόσωπα… Τα πρόσωπα τα χαρούμενα είναι μόνο τα παιδικά πρόσωπα που δεν έχουν μπει στο έργο το δικό μας, στη νοητική κρεατομηχανή των συγκεκριμένων προθέσεων και των σχεδιασμών της καριέρας, της δουλειάς και του πλούτου… Θεωρούσα πως είναι περαστικά αυτά, αλλά είναι πολλές οι δεκαετίες που ο κόσμος σφίγγεται συνεχώς, έχει πάθει αφυδάτωση… Υπάρχουν λόγοι πολύ σοβαροί, το οικονομικό, τις στρατιές νέων ανθρώπων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, που πάνε να δουλέψουν ως τι; Ως πρώην σκλάβοι με 500 και 600 ευρώ ακόμα και με 1000; Τι είναι αυτό που περιμένουν οι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι; Από πού να έρθει η χαρά; Να γίνεις βουδιστής και να πεις ότι όλα είναι τέλεια; Είναι λίγο παραφρονημένο το πράγμα… Κάποιος ή κάτι κλέβει τη χαρά και δεν είναι έξω από εμάς, έχουμε μεγάλη ευθύνη… Σ.Μ

** Όμορφη πόλη, κάτω απ’ το μαξιλάρι, τράτα, καλημέρα, στις χαραυγές ξεχνιέμαι, Δεκέμβρης του 1903, τον χρόνο να λαβώσω, στα είπα όλα, τρία ρουμπαγιάτ, ανήσυχες μέρες, εγώ με τις ιδέες μου, πιες. **”

It is dark
Lyrics: Yiorgos Athanasopoulos
Music: Sokratis Malamas
First version: Sokratis Malamas

The wise ones have told us everything
everything and then some
life tosses for heads or tails
but me, I lose the coin

I watch my friends, my old friends
saying it does not matter
a soul that has committed no sin
never ever gets the blessing

It is dark, my dear, my eyes,
it’s always dark in this universe
one crack we leave
for the light to get through

For colours to enter, voices,
dreams and journeys
for us to steal from the gods
some very precious jewels.

Life is just one swig
one day of the springtime
one breath, one sigh
on the cool breeze.

Good mistress of the ship,
give me a hug, embrace me
even if your kisses
are deadly poison on the lips.

It is dark, my dear, my eyes…

Είναι σκοτάδι
Στίχοι: Γιώργος Αθανασόπουλος
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας

Όλα μας τα ‘παν οι σοφοί
και με το παραπάνω
κορώνα γράμματα η ζωή
μα εγώ το κέρμα χάνω

Βλέπω τους φίλους τους παλιούς
να λένε δεν πειράζει
ψυχή που δεν αμάρτησε
ποτέ της δεν αγιάζει

Είναι σκοτάδι μάτια μου
πάντα σ’ αυτή την πλάση
μια χαραμάδα αφήνουμε
το φως για να περάσει

Να μπούνε χρώματα φωνές
όνειρα και ταξίδια
να κλέψουμε απ’ τους Θεούς
πανάκριβα στολίδια

Μια ρουφηξιά είναι η ζωή
της άνοιξης μια μέρα
μια ανάσα ένας στεναγμός
στο δροσερό αέρα

Καραβοκύρισσα καλή
δώσ’ μου την αγκαλιά σου
κι ας είναι δηλητήριο
στα χείλη τα φιλιά σου

Είναι σκοτάδι μάτια μου…

For Greece
Lyrics & Music: Sokratis Malamas

Vineyards and golden olive groves
You look my Greece as you wish
Fire and wind, at the light of the day.

At once European on the branch
and another an ancient bust
Why, why?

Return and show me your road again
eyes of mine, pieces of mine
like an endless letter which time has erased
with names and colors.

Naked the trees, the branches
and they have flown far
birds and stars, in foreign hands.

That is how it always was you smile at me
children of oblivion we are
and I hear you lost, like being dazed.

Into your sky I want to ascend tonight
To find you
embrace me, let me enter into your darkness
Sorceress, I loved you. (all x2)

Για την Ελλάδα
Στίχοι & Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας

Αμπέλια και χρυσές ελιές
μοιάζεις Ελλάδα μου όπως θες
φωτιά κι αέρας, στο φως της μέρας.

Τη μια ευρωπαία στο κλαρί,
την άλλη αρχαία προτομή
Γιατί, γιατί;

Γύρνα και δείξε μου τον δρόμο σου ξανά
μάτια μου, κομμάτια μου
σαν γράμμα ατέλειωτο που έσβησε ο καιρός
μ’ ονόματα και χρώματα.

Γυμνά τα δέντρα, τα κλαδιά
κι έχουν πετάξει μακριά
πουλιά κι αστέρια, σε ξένα χέρια.

Ετσι ήταν πάντα μου γελάς
παιδιά είμαστε της λησμονιάς
σ’ ακούω χαμένος, σαν ζαλισμένος.

Στον ουρανό σου θέλω απόψε ν’ ανεβώ
να σε βρω
αγκάλιασέ με στο σκοτάδι σου να μπω
μάγισσα, σ’ αγάπησα.

Princess
Lyrics & Music: Sokratis Malamas

I wish to do certain things but i end up doing other
how can i explain it to you
i used to say that years are going by,
i ‘ll get my act together.

But it is completely meaningless
to try and change your character
it’s pointless keeping record of things
it’s pointless forcing yourself into being fair…

Outside the wind is gusting,
though inside me
inside this house
my princess
your glow and the light
are dancing around us
incredible this world
and our character.

I wish to do certain things but i end up doing other
and i got to this point
bad mistakes and passions
turned me to a right person

Crack of dawn on the street
i lay my fishing line
i end up catching myself
and losing my mind

Πριγκιπέσα
Στίχοι & Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας

Άλλα θέλω κι άλλα κάνω
πώς να σου το πω
έλεγα περνούν τα χρόνια
θα συμμορφωθώ.

Μα είναι δώρο άδωρο
ν’ αλλάξεις χαρακτήρα
τζάμπα κρατάς λογαριασμό
τζάμπα σωστός με το στανιό.

Έξω φυσάει αέρας
κι όμως μέσα μου
μέσα σ’ αυτό το σπίτι
πριγκιπέσα μου,
το φως σου και το φως
χορεύουν γύρω μας
απίστευτος ο κόσμος
κι ο χαρακτήρας μας.

Άλλα θέλω κι άλλα κάνω
κι έφτασα ως εδώ
λάθη στραβά και πάθη
μ’ έβγαλαν σωστό.

Ξημερώματα στο δρόμο
ρίχνω πετονιά
πιάνω τον εαυτό μου
και χάνω το μυαλό μου.

Cigarette without end
Lyrics: Yiorgos Athanasopoulos
Music: Sokratis Malamas
First version: Sokratis Malamas

This evening too I will walk alone
hoping to find the water of forgetfulness – to forget you
and, in dark underground places, I’ll find a sign
with a glass until the panic of dawn

Cigarette without end – the weight of my loneliness –
it’s like a woman coming in tired off the streets
she lets loose her laugh and sits down beside me
she stands the next round and hits me on the shoulder

In a glass with a burning fuse
I am seeing your eyes and crying silently
and my mind, which is muddled again,
is whirls round the noose of your songs

Cigarette without end – the weight of my loneliness –
it’s like a woman coming in tired off the streets
she lets loose her laugh and sits down beside me
she stands the next round and hits me on the shoulder

Τσιγάρο ατέλειωτο
Στίχοι: Γιώργος Αθανασόπουλος
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας

Θα περπατήσω μοναχός κι αυτό το βράδυ
μήπως και βρω της λησμονιάς σου το νερό
και σε υπόγεια σκοτεινά θα βρω σημάδι
μ’ ένα ποτήρι ως της αυγής τον πανικό

Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ’ το δρόμο
ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο

Σ’ ένα ποτήρι με φυτίλι αναμμένο
βλέπω τα μάτια σου και κλαίω σιωπηλά
και το μυαλό μου που είναι πάλι θολωμένο
στριφογυρνά των τραγουδιών σου τη θηλιά

Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ’ το δρόμο
ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο

Goodnight
Lyrics & Music: Sokratis Malamas

It’s expensive, the air you spit out
an expensive drink, and you drink it
Pockets with holes and a stylish t-shirt,
the world’s hard to swallow,
the world’s a light breeze.

Love is fury, love’s a stroke
don’t ask me, red-eyes
At 17 you start getting full of yourself
at 17 no-one can catch up with you
You stumble through the streets, get drunk on pain
in a few years you don’t know where you’re going

A grown-up chump, you set up an office
The banknotes smell like pussy
You sing a lullaby to the widening cleft
you know it well, your life is gone
a contract to the passion that ends

Love’s a gallows, love’s a need
don’t ask me, burnt eyes
You stumble through the streets, get drunk on pain
You’re scared and you know where you’re headed

All assholes in the same boat
rotten age and weakness
Time laughs and glows in bloom
kills people on the street and comes out on top
the thread snaps and you wonder
all those years why all this trouble

Love is ashes, love’s a memory
don’t look at me, old eyes
You stumble through the streets, get drunk on pain
In a few years you know you’ll get old

Goodnight jerk, life is fun
it has wit and fire
it’s like a wheel
it rolls over you and takes you with it
only your prints it drags along

Καληνύχτα
Στίχοι & Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας

Eίν’ ακριβός ο αέρας που φτύνεις,
ακριβό το ποτό και το πίνεις.
Tρύπιες τσέπες και μακό φανελάκι,
είν’ ο κόσμος μπουκιά και φαρμάκι,
είν’ ο κόσμος δροσιά κι αεράκι.

Λύσσα ο έρωτας, χάδι ο έρωτας,
κόκκινα μάτια μου μή με ρωτάς.
Στα 17 σου πηδάς το καλάμι,
στα 19 σου κανείς δεν σε πιάνει.
Tρεκλίζεις στο δρόμο, μεθάς με τον πόνο·
σε λίγα χρονάκια δεν ξέρεις πού πας.

Eνήλικο μούτρο ανοίγεις γραφείο.
Tα πεντοχίλιαρα μυρίζουν αιδοίο.
Γλυκά νανουρίζεις το ρήγμα π’ ανοίγει,
το ξέρεις καλά η ζωή σου έχει φύγει·
συμβόλαιο στο πάθος που λήγει.

Θηλιά ο έρωτας, ανάγκη ο έρωτας,
καμμένα μάτια μου μη με ρωτάς.
Tρεκλίζεις στο δρόμο, μεθάς με τον πόνο·
φοβάσαι και ξέρεις πού πας.

Oλοι οι καριόληδες μια εταιρία.
Σάπια ηλικία και αδυναμία.
Γελάει ο χρόνος και λάμπει ανθισμένος
στο δρόμο σκοτώνει κι είναι κερδισμένος.
Σπάει το νήμα κι αναρωτιέσαι:
τόσα χρονάκια γιατί να τραβιέσαι;

Στάχτη ο έρωτας, μνήμη ο έρωτας,
γέρικα μάτια μου μη με κοιτάς.
Tρεκλίζεις στο δρόμο, μεθάς με τον πόνο·
σε λίγα χρονάκια το ξέρεις γερνάς.

Kαληνύχτα μαλάκα η ζωή έχει πλάκα,
έχει γούστο και φλόγα
είναι κάτι σαν ρόδα:
σε πατάει και σε παίρνει,
μόνο ίχνη σου σέρνει.

see also
Thanassis Papakonstantinou
Andromeda
To America

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *