If you enjoyed this site, please consider donating the price of your favorite cup of coffee (or drink of your choice) to our project, which aims to support cultural programs in Greece.
At the sweet hour of the late afternoon
Stathis with his broken legs
weighs anchor and voyages with his mind
to places exotic and dreamed-of.
And hobbling along, as the darkness falls,
he returns to his house and cries all by himself.
Ah, to hear once again truly some evening:
“Hoist the anchors and full speed ahead!”
He, too voyaged from the time he was a kid,
but once arodou in Santiago
to save the life of the boatswain
he got his leg crushed by the palagko.
And hobbling along, as the darkness falls,
he returns to his house and cries all by himself.
Ah, to hear once again truly some evening:
“Hoist the anchors and full speed ahead!”
“Hoist the anchors and full speed ahead!”
Την ώρα τη γλυκιά του δειλινού
ο Στάθης με τα πόδια τα σπασμένα
σαλπάρει, ταξιδεύει με το νου
σε μέρη εξωτικά κι ονειρεμένα.
Και κούτσα-κούτσα, όταν πέφτει το σκοτάδι,
γυρνά στο σπίτι του και κλαίει μοναχός.
Αχ, να ξανάκουγε στ’ αλήθεια ένα βράδυ:
“Βίρα τις άγκυρες και πρόσω ολοταχώς!”
Ταξίδευε κι αυτός από παιδί,
μα κάποτε αρόδου στο Σαντιάγκο
να σώσει του λοστρόμου τη ζωή,
του τσάκισε τα πόδια το παλάγκο.
Και κούτσα-κούτσα, όταν πέφτει το σκοτάδι,
γυρνά στο σπίτι του και κλαίει μοναχός.
Αχ, να ξανάκουγε στ’ αλήθεια ένα βράδυ,
“Βίρα τις άγκυρες και πρόσω ολοταχώς,
βίρα τις άγκυρες και πρόσω ολοταχώς!”
Στα Γιάννενα στη μαύρη λίμνη τα νούφαρα μοσχοβολούν
τις νύχτες την κυρά Φροσύνη άγγελοι παν και τη φιλούν
Στα Γιάννενα στη μαύρη λίμνη πουλάκια κλαιν αμίλητα
πουλάκια κλαιν κυρά Φροσύνη τα χείλη σου τ’ αφίλητα
Ο χάρος είπες ας με πάρει κάλλιο να με χαρεί η γης
και σπάραξε ένα παλληκάρι μα εσύ δεν ήσουν να το δεις
Στα Γιάννενα στη μαύρη λίμνη πουλάκια κλαιν αμίλητα
πουλάκια κλαιν κυρά Φροσύνη τα χείλη σου τ’ αφίλητα
Should you see the moon
Lyrics: Lefteris Papadopoulos
Music: Mimis Plessas
First version: Marinella
Another day has passed while I waited for you
another Saturday night has gone by wasted
and grief got ahold of me by the shoulder
my eyes have gone dim from looking at the street
Should you see the moon
bid it not come out
not to see my tears
that have flooded the earth
The darkness stormed in through the window
your wine froze in the glass
out in the open sea flares appeared
an open sea is now my orphanhood
Should you see the moon
bid it not come out
not to see my tears
that have flooded the earth
Άμα δείτε το φεγγάρι
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα
Κι άλλη μέρα πέρασε να σε περιμένω
κι άλλο Σαββατόβραδο έφυγε χαμένο
κι ο καημός με άρπαξε πάλι απ’ τον ώμο
θάμπωσαν τα μάτια μου να κοιτώ στο δρόμο
Άμα δείτε το φεγγάρι
να του πείτε να μη βγει
να μη δει τα δάκρυά μου
που πλημμύρισαν τη γη
Το σκοτάδι χίμηξε απ’ το παραθύρι
το κρασί σου πάγωσε μέσα στο ποτήρι
φάνηκαν στο πέλαγο κάτι πυροφάνια
πέλαγος ατέλειωτο κι η δική μου ορφάνια
Άμα δείτε το φεγγάρι
να του πείτε να μη βγει
να μη δει τα δάκρυά μου
που πλημμύρισαν τη γη
Thousands of nights you will deny me
Thousands (of nights) you will look for me
And wherever you go and wherever you stand
As much as you want to deny me you will remember
The love we lived and you will long for me.
Thousands of nights you will deny me
Thousands (of nights) you will look for me.
Thousands of nights you will try
To erase the past
But when a night will come
When loneliness will enfold you, you will remember
And you will look for my company again.
Thousands of nights you will deny me
Thousands (of nights) you will look for me.
Χίλιες βραδιές θα μ’ αρνηθείς
χίλιες θα με ζητήσεις
κι όπου κι αν πας κι όπου σταθείς
όσο κι αν θες να μ’ αρνηθείς θα θυμηθείς
τον έρωτα που ζήσαμε και θα με νοσταλγήσεις
Χίλιες βραδιές θα μ’ αρνηθείς
χίλιες θα με ζητήσεις
Χίλιες βραδιές θα προσπαθείς
το παρελθόν να σβήσεις
μα όταν θα ‘ρθει μια βραδιά
να σε τυλίξει η μοναξιά θα θυμηθείς
και τη δική μου συντροφιά πάλι θ’ αναζητήσεις
Χίλιες βραδιές θα μ’ αρνηθείς
χίλιες θα με ζητήσεις