If you enjoyed this site, please consider donating the price of your favorite cup of coffee (or drink of your choice) to our project, which aims to support cultural programs in Greece.
Come, lie next to me,
The night has nailed a row of stars in the sky
Close your eyes and let yourself smoothly
And allow your dreams to guide you
Laugh a bit
I open for you my life and my arms
Dry your eyes of tears and just listen
What your heart tells you.
Our star is falling
Make a wish
For our soul to be free
And everything we have got on before in life
Let it be our secret power.
Don’t be scared
Don’t think negatively again
My love is enough, I am enough
And all is yours.
Our star is falling
Make a wish
For our soul to be free
And everything we have got on before in life
Let it be our secret power.”
Alma Libre
Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας
Έλα ξάπλωσε
αστέρια κάρφωσε η νύχτα σειρά
κλείσ ‘τα μάτια κι αφήσου απλά
να σε παν’ τα όνειρά σου
Γέλα λίγο
για σένα ανοίγω ζωή κι αγκαλιά
σβήσ’ τα δάκρυα κι άκου απλά
τι σου λέει η καρδιά σου
Πέφτει τ’ αστέρι μας
κάνε μια ευχή
ελεύθερη να ‘ναι η ψυχή μας
κι ό,τι περάσαμε πριν στη ζωή
να’ ναι η κρυφή δύναμή μας
Μη τρομάζεις
κακό μη βάζεις ξανά στο μυαλό
Φτάνει η αγάπη μου φτάνω εγώ
κι όλα είναι δικά σου
Πέφτει τ’ αστέρι μας
κάνε μια ευχή
ελεύθερη να ‘ναι η ψυχή μας
κι ό,τι περάσαμε πριν στη ζωή
να’ ναι η κρυφή δύναμή μας (*2)
Όταν θα νιώθεις μοναξιά
όταν το σπίτι θα ‘ναι άδειο
θα ‘χεις εμένα συντροφιά
και θα σου δίνω εγώ κουράγιο
Όταν μαυρίζει ο ουρανός
όταν παγώνει η αγκαλιά σου
κι όταν σε πνίγει ένας λυγμός
εγώ θα έρχομαι κοντά σου
Μονάχα εσύ να ‘σαι καλά
μη δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ
μπορεί να ζούμε χωριστά
μα τότε ζήσαμε μια αγάπη
Να ‘σαι κορίτσι μου καλά
κι όταν ζητάς τον άνθρωπό σου
θα είμαι κάπου εκεί κοντά
ο φύλακας ο άγγελός σου
Αν σου ραγίζει την καρδιά
κι αν μόνη θέλει να σ’ αφήσει
πες του πως κάποιος μια φορά
αληθινά σ’ είχε αγαπήσει
Μονάχα εσύ να ‘σαι καλά
μη δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ
μπορεί να ζούμε χωριστά
μα τότε ζήσαμε μια αγάπη
Να ‘σαι κορίτσι μου καλά
κι όταν ζητάς τον άνθρωπό σου
θα είμαι κάπου εκεί κοντά
ο φύλακας ο άγγελός σου
Sea
Lyrics & Music: Kostas Mountakis
Partway inside the sea I sail with longing for my bow
and I’ve got love for the stern and separation for the masts
Sea, don’t push me far away
Separation, you make my heart bleed
The peak of the mountain (Mt. Psiloritis of Crete) with longing I perceive
and with tears I leave Crete and bid it farewell
Sea, you send me far away into exile
Separation, you’ve burned my heart
Dark fate wrote it, that I would get further away, lost
and that I life far from my island (Crete) and from her that I love
Sea, don’t push me far away
Separation, you have burned my heart
Θάλασσα
Στίχοι & Μουσική: Κώστας Μουντάκης
Μεσοπέλαγα αρμενίζω κι έχω πλώρα τον καημό
κι έχω την αγάπη πρίμα κι άλμπουρο τον χωρισμό
Θάλασσα, μη με διώχνεις μακριά
Χωρισμέ, μου ματώνεις την καρδιά
Την κορφή του Ψηλορείτη με παράπονο θωρώ
και με δάκρυα απ’ την Κρήτη φεύγω κι αποχαιρετώ
Θάλασσα, μ’ εξορίζεις μακριά
Χωρισμέ, μου ‘χεις κάψει την καρδιά
Μαύρη μοίρα το ‘χει γράψει, να μακραίνω, να χαθώ
και να ζω μακριά απ’ την Κρήτη κι από κείνη π’ αγαπώ
Θάλασσα, μη με διώχνεις μακριά
Χωρισμέ, μου ‘χεις κάψει την καρδιά
Beautiful and strange country
Lyrics: Odysseas Elytis
Music: Dimitris Lagios
A beautiful and strange country
like the one that luck gave me, I ‘ve never seen
He throws the net to catch fish. he catches birds,
he sets a boat on the ground, a garden in the water,
he cries, kisses the dirt, goes to live abroad,
lives on the five roads, he becomes a man
A beautiful and strange country
like the one that luck gave me, I ‘ve never seen
He goes to take a stone, he throws it away
he goes to carve it, he makes miracles
he takes a little boat, he reaches the oceans
he seeks uprising, he seeks tyrants
A beautiful and strange country
like the one that luck gave me, I ‘ve never seen
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου ‘λαχε δεν είδα
Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά
στήνει στην γη καράβι κήπο στα νερά
κλαίει φιλεί το χώμα ξενιτεύεται
μένει στους πέντε δρόμους αντρειεύεται
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου ‘λαχε δεν είδα
Κάνει να πάρει πέτρα την επαρατά
κάνει να τη σκαλίσει βγάνει θάματα
μπαίνει σ’ ένα βαρκάκι πιάνει ωκεανούς
ξεσηκωμούς γυρεύει θέλει τύρρανους
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου ‘λαχε δεν είδα