Yiannis Katevas

Τ’ άσπρα τα χεράκια σου, τα γιασεμάκια σου,
στο λαιμό μου βάλανε θηλιά.
Στη φωτιά με κάψανε, αμάν με κάψανε.
Γιατί, καλέ, τι σου ’κανα;

Τ’ άσπρα τα χεράκια σου, τα γιασεμάκια σου,
στο λαιμό μου βάλανε θηλιά.
Στο γκρεμό με ρίξανε, αμάν με ρίξανε.
Γιατί, καλέ, τι έφταιξα;

Όλο λέω πως θα φύγω,
μα ποτέ δεν ξεκινώ.
Μια στιγμή μελώνεις λίγο
κι όλα σού τα συγχωρώ.

Τ’ άσπρα τα χεράκια σου, τα μαχαιράκια σου
πήραν και μου κόψαν τα φτερά.
Σαν ανθό με κόψανε, αμάν, με κόψανε.
Γιατί, καλέ, τι σου ’κανα;

Τ’ άσπρα τα χεράκια σου, τα μαχαιράκια σου,
πήραν και μου κόψαν τα φτερά.
Σαν κερί με λιώσανε, αμάν, με λιώσανε.
Γιατί, καλέ, τι έφταιξα;