Love me
Lyrics: Lina Nikolakopoulou
Music: Carlos Libedinsky
First version: Trifono
Love me and let’s stand here in this corner
Lets look at each other as if it’s a day for celebration, a New Year’s Eve
Hug me tight, because this year took a lot out of me
Unless I invited all of it inside
I wish my heart becomes a lucky pomegranate
My gift to you will drip love all over the pillows and the carpet,
Talk to me and I’ll forget and shield my fears away
Let’s take a stroll holding hands till the morning
On the tram’s rails, they’ll share their stories with us
The years leave us quickly only to return as memories
All packed in small names and words
Love me and all my mistakes arrayed
Tenderly rub your body against mine in the movies
Our world is not ideal and it’s only borrowed for a one-way trip
Its purpose is to make and fulfill dreams
Talk to me in the afternoon, the morning and the eve
During the sudden black out of BGE
And till the light comes back our most secret words and hope
We’ll open the doors to a new life.
Love me dearly, I was seeking you all over
All while my guilt and tolerance kept meeting
I was seeking you in my most expensive and the most cheap
In between my nest and in no mans land,
Only to meet in our era’s middle
Love me and let’s stand here on this corner
Lets look at each other as if it’s a day for celebration, a New Year’s Eve
And while you gently whisper in my ear, your audience
Will include a myriad of old dreams, hidden for years |
Να μ’ αγαπάς
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Carlos Libedinsky
Πρώτη εκτέλεση: Τρίφωνο
Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά γιατί μου πήρε πολλά το εφτά
εκτός κι αν είπα εγώ το έλα σ’ όλα αυτά
Μακάρι να ‘ναι η καρδιά μου ρόδι τυχερό
να στο χαρίσω να στάζει αγάπη ένα σωρό
Στα μαξιλάρια και στο χαλί να ξεχαστώ να μου λες πολύ
Κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό
Να περπατάμε χέρι-χέρι ως το πρωί
Του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν δεν μπορεί
Τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν και μ’ αναμνήσεις μετά γυρνούν
Πικρά τα αρώματα που όλα τα χωρούν
Να μ’ αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά
Στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά
Δεν ειν’ ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός
Για να ‘χει όνειρα να κάνει ο ενικός
Να μου μιλάς μεσημέρι, βράδυ και πρωί
Στα ξαφνικά, στο μικρό μπλακ άουτ της Δ.Ε.Η.
Και μέχρι να ‘ρθει ξανά το φως, αυτός ο λόγος ο πιο κρυφός
θα δει ν’ ανοίγουμε μια πόρτα στη ζωή
Να μ’ αγαπάς εαυτέ μου σ’ έψαχνα παντού
Κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου ‘δίναν ραντεβού
απ’ τα ακριβά μου στα πιο φθηνά κι απ’ τη φωλιά μου στο πουθενά
συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού
Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να μου μιλάς σιγανά στ’ αυτί γιατί σ’ ακούνε την νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί |