If you enjoyed this site, please consider donating the price of your favorite cup of coffee (or drink of your choice) to our project, which aims to support cultural programs in Greece.
Stamatis Spanoudakis
”You will come like a bolt of lightning”
words & music: Stamatis Spanoudakis
vocals: chorus
Θάρθεις σαν αστραπή
Στίχοι & Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Χορωδία
Θάρθεις σαν αστραπή
θάχει η χώρα γιορτή
θάλασσα γη και ουρανός
στο δικό σου φως.
Θα ντυθώ στα λευκά
να σ’ αγγίξω ξανά
φως εσύ και καρδιά μου εγώ
πόσο σ’ αγαπώ.
Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ
Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος, έλεω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων.
Στην πύλη του αγίου Ρωμανού, καβαλικά την φάρα του την ασπροποδαράτην,
Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη
Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, Εάλω ή πόλη, Εάλω η πόλη
Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά.
Η πόλη ήταν το σπαθί, η πόλη το κοντάρι, η πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης
Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις,
πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά Σου θάναι.
Στην πύλη του αγίου Ρωμανού
έφυγες για αλλού
κι άγγελος θα σε φέρει εδώ
στον σωστό καιρό.
Μες την Άγια Σοφιά
θα βρεθούμε ξανά λειτουργία μελλοντική
οι Έλληνες μαζί
Years made of stone
words and music, Stamatis Spanoudakis
first performance: Stelios Kazantzidis
Hard times, in the fire
seven sorrows, seven wounds.
And I hold the olive branch
and you cry when you look at me.
Greece, on your shoulders
you carry the earth,
you who carved the roads
seek to find your voice.
Like a celebration from long ago,
the golden age will come again.
(translation: Eva Johanos)
Πέτρινα χρόνια
Στίχοι & Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Σκληροί καιροί μες στη φωτιά
εφτά καημοί, πληγές εφτά.
Κι εγώ κρατώ κλαδί ελιάς
κι εσύ να κλαις σαν με κοιτάς.
Ελλάδα, στους ώμους
τη γη κουβαλάς,
εσύ που χάραξες τους δρόμους
τη φωνή σου να βρεις, ζητάς.
Σαν μια γιορτή απ’ τα παλιά
χρυσή εποχή θα ‘ρθεί ξανά.
The wrong time
Lyrics & Music: Stamatis Spanoudakis
First version: Petros Gaitanos
It was the wrong time for us to meet.
A wrong time, is the one we are living now.
What can i say, what can you say?
Wrong time, the dream is ending.
Wrong time, what will the dawn bring?
Who can tell, who can see?
And that’s the way i love you, and that’s the way i touch you.
And if i lose you here, i get you somewhere else.
At a wrong time we’re starting again.
Wrong time, let’s seek another.
It’s enough as long as you and me are together.
Λάθος εποχή
Στίχοι & Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
ερμηνεία- Πέτρος Γαιτάνος
Λάθος εποχή ήταν να βρεθούμε
Λάθος εποχή είναι αυτή που ζούμε
Τι να πω εγώ, τι να πεις κι εσύ
Λάθος εποχή τ’ όνειρο τελειώνει
λάθος εποχή τι να ξημερώνει
Ποιος μπορεί να πει, ποιος μπορεί να δει;
Κι έτσι σ’ αγαπώ κι έτσι σε αγγίζω
κι αν σε χάνω εδώ κάπου σε κερδίζω
Λάθος εποχή ξεκινάμε πάλι
Λάθος εποχή πάμε για μιαν άλλη
Φτάνει εγώ κι εσύ να ‘μαστε μαζί
You left too early
Lyrics: Antonis Andrikakis
Music: Stamatis Spanoudakis
First version: Eleftheria Arvanitaki
You left too early, I didn’t even have a chance to start
You left too early, but I had more to say
Mystic words, to touch your other side
Magical words, from a secret world of mine
You left too early, broken promises
You left too early, rushed gestures
You closed the door slowly in case you hurt me
You finally found a couple of typical words
Who is shouting, who is hurting the silence?
What does he want to say?
You left too early and everything was left unfinished
Whatever I say, it is acrobatics in the void
In which joke can so much loneliness be fitted?
There is nothing I am living that doesn’t seem cheap
Έφυγες νωρίς, ούτε που πρόλαβα ν’ αρχίσω
Έφυγες νωρίς, μα είχα κι άλλα να σου πω
Λόγια μυστικά, την άλλη όψη σου ν’ αγγίξω
Λόγια μαγικά από έναν κόσμο μου κρυφό
Έφυγες νωρίς, κομματιασμένες υποσχέσεις
Έφυγες νωρίς, χειρονομίες βιαστικές
Έκλεισες σιγά την πόρτα μήπως με πονέσεις
Βρήκες τελικά δυο-τρεις κουβέντες τυπικές
Ποιος φωνάζει, ποιος πληγώνει τη σιωπή;
Τι να θέλει να μου πει;
Έφυγες νωρίς και όλα μείνανε στη μέση
Ό,τι και να πω, ακροβασία στο κενό
Τόση μοναξιά σε ποιο αστείο να χωρέσει
Τίποτα δε ζω που να μη φαίνεται φτηνό