A red line
words & music: Yiorgos Theofanous
vocals: Natasa Theodoridou
My face I have hidden with smoke,
in one glass how many sorrows can I fit
in your two hands you said I should wrap my life
and you let me fall.
My face frozen and dead
like a stone that learned to dry up the tears
tonight eros leaves the steering wheel
and I walk alone.
What sky is big enough for both of us
the time has come for me to do something now myself.
So I am drawing a red line
I erase a love that took a wrong course
since you want it let this be our big moment (x2)
My face a shut window
melted iron the body wherever I grasp it
you who turned me into glass so I would not rust
because you want me to break.
My face a dark balcony
that you never dared to regard
when I leave don’t look for my touch
don’t call out for me.
What sky is big enough for both of us
the time has come for me to do something now myself.
So I am drawing a red line
I erase a love that took a wrong course
since you want it let this be our big moment (x2)
(translation: Eva Johanos) |
Μια κόκκινη γραμμή
Στίχοι & Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Θεοδωρίδου
Το πρόσωπο μου έχω κρύψει με καπνό,
σε ένα ποτήρι πόσες λύπες να χωρέσω
στα δυο σου χέρια τη ζωή μου είπες να δέσω
και μ’άφησες να πέσω.
Το πρόσωπο μου παγωμένο και νεκρό
σαν πέτρα που έμαθε τα δάκρυα να στεγνώνει
απόψε ο έρωτας αφήνει το τιμόνι
και ‘γώ βαδίζω μόνη.
Ποιος ουρανός, να μας χωρέσει και τους δυο
ήρθε ο καιρός να κάνω κάτι πια και ‘γώ.
Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ‘χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή. (x2)
Το πρόσωπο μου ένα παράθυρο κλειστό
λιωμένο σίδερο το σώμα όπου κι αν πιάσω
εσύ που μ‘ έκανες γυαλί να μη σκουριάσω
γιατί ζητάς να σπάσω.
Το πρόσωπο μου ένα μπαλκόνι σκοτεινό
που εσύ δε τόλμησες ποτέ σου να κοιτάξεις
μόλις θα φύγω τ’ άγγιγμα μου να μη ψάξεις
μη με φωνάξεις.
Ποιος ουρανός, να μας χωρέσει και τους δυο
ήρθε ο καιρός να κάνω κάτι πια και ‘γώ.
Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ‘χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.(x2) |