Haris & Panos Katsimichas

‎”When I tell you Orange come out”
words & music: Haris and Panos Katsimichas

I wander around in the house alone,
my folks aren’t here.
Around all the things I have known since I was a kid.
I open the drawer: Some costume jewelry of my mom’s
and my dad’s old fingernail cutter are there.

I go into the living room. Everything has been stopped in other times.
Time counts backwards, on top of some glass things
that break one by one.

It is very hard to bury your wooden swords,
and suddenly to grow up with a thousand and two whys
in your heart, in your heart.
Traveling in grey seas to the few bright
breaks of refreshment,
I heard the song until the end and Death laughed
with sobs.

I wander around in the house alone,
my folks aren’t here.
I open the closet and inside, in the mirror
I see a child who laughs at me and tells me:
“-Me they have put me here for a punishment.
But, every time that you want, come here,
to come in and out of the mirror.
Me they don’t see,
and when I say Orange three times, come out.”

I wander around the house alone.

(translation: Eva Johanos)

Όταν σου λέω πορτοκάλι να βγαίνεις
Στίχοι & Μουσική: Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας

Γυρίζω μες στο σπίτι μόνος μου,
οι γέροι μου δεν είναι εδώ.
Τριγύρω όλα τα πράματα τα ξέρω από παιδί.
Ανοίγω το συρτάρι: Κάτι ψευτοκοσμήματα της μάνας μου
κι ο νυχοκόπτης ο παλιός του πατέρα μου είν’ εκεί.

Πηγαίνω στο σαλόνι. Όλα σε άλλες εποχές σταματημένα.
Μετράει ανάποδα ο καιρός, πάνω σε κάτι γυαλικά
που σπάζουν ένα – ένα.

Είναι πολύ σκληρό να θάβεις τα ξύλινα σπαθιά σου,
και ξαφνικά να μεγαλώνεις με χίλια δυο γιατί
μες στην καρδιά σου, μες στην καρδιά σου.
Ταξιδεύοντας σε γκρίζες θάλασσες στα λίγα φωτεινά
διαλείμματα δροσιάς,
άκουσα το τραγούδι ως το τέλος κι ο θάνατος γελούσε
με λυγμούς.

Γυρίζω μες στο σπίτι μόνος μου,
οι γέροι μου δεν είν’ εδώ.
Ανοίγω τη ντουλάπα και μέσα στο καθρέφτη
βλέπω ένα παιδί να μου γελάει και να μου λέει:
«- Εμένα μ’ έχουν βάλει τιμωρία.
Όμως, κάθε φορά που θέλεις να ‘ρχεσαι από ‘δω,
απ’ το γυαλί να μπαινοβγαίνεις.
Εμένα δε με βλέπουνε,
κι, όταν σου λέω πορτοκάλι τρεις φορές, να βγαίνεις.»

Γυρίζω μες στο σπίτι μόνος μου.

Silly Loves
Lyrics & Music: Haris & Panos Katsimichas
First version: Haris & Panos Katsimichas & Pyx Lax ( duet )

We came about it from here, we came about it from there
come again the same things, the same things from scratch
We came about it from here, we came about it from there
I am again at nothing, you are at “in general”, “in general”

Nights with no name, nights with no purpose
losers from the start, losers, both of us
silly loves, silly kisses
words, words, words, fake words.

What can I tell you now, what could you tell me back
this manner in which we both played with unevenly weighted dice
We came about it from here, we came about it from there
I am again at nothing, you are at “in general”, “in general”

Nights with no name, nights with no purpose
losers from the start, losers, both of us
silly loves, silly kisses
words, words, words, fake words.

Ανόητες αγάπες
Στίχοι & Μουσική: Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας & Πυξ Λαξ ( Ντουέτο )

Τα φέραμε από δω τα φέραμε από κει
άντε ξανά τα ίδια τα ίδια απ’ την αρχή
τα φέραμε από δω τα φέραμε από κει
εγώ ξανά στο τίποτα στο γενικά εσύ, στο γενικά

Νύχτες δίχως όνομα νύχτες χωρίς σκοπό
χαμένοι από χέρι χαμένοι και οι δυο
ανόητες αγάπες ανόητα φιλιά
λόγια λόγια λόγια λόγια ψεύτικα

Τώρα τι να σου πω τι να μου πεις κι εμένα
έτσι όπως παίξαμε κι οι δυο με ζάρια πειραγμένα
τα φέραμε από δω τα φέραμε από κει
εγώ ξανά στο τίποτα στο γενικά εσύ στο γενικά

Νύχτες δίχως όνομα νύχτες χωρίς σκοπό
χαμένοι από χέρι χαμένοι και οι δυο
ανόητες αγάπες ανόητα φιλιά
λόγια λόγια λόγια λόγια ψεύτικα

There are children on Sirius
Lyrics: Nikos Gatsos
Music: Manos Ηatzidakis

On Sirius, there are children,
they have never let sorrow into their heart;
they have seen no wars and deaths,
and over their blue school suit
on Sunday, they wear their good clothes.

At night when they look at the sky
one star like a sea-blue feather
very strangely strikes their mind;
it looks to them like a far away little ship
and they go and ask their teacher about it

He tells them: dear children, that is the Earth,
the disease, the wound of the universe;
there, they sing songs, they write poems,
and, indefatigable hunters of their dreams,
they embroider their walls with messages.

On Sirius, the children wept
and, from that night on, they have let
one sorrow into their sweet little heart.

Στο Σείριο υπάρχουνε παιδιά
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Στο Σείριο υπάρχουνε παιδιά
ποτέ δε βάλαν έγνοια στην καρδιά
δεν είδανε πολέμους και θανάτους
και πάνω απ’ τη γαλάζια τους ποδιά
φοράν τις Κυριακές τα γιορτινά τους

Τις νύχτες που κοιτάν τον ουρανό
ένα άστρο σαν φτερό θαλασσινό
παράξενα παιδεύει το μυαλό τους
τους φαίνεται καράβι μακρινό
και πάνε και ρωτάν το δάσκαλό τους

Αυτή τους λέει παιδιά μου είναι η γη
του σύμπαντος αρρώστια και πληγή
εκεί τραγούδια λένε γράφουν στίχους
κι ακούραστοι του ονείρου κυνηγοί
κεντάνε με συνθήματα τους τοίχους

Στο Σείριο δακρύσαν τα παιδιά
και βάλαν από κείνη τη βραδιά
μιαν έγνοια στη μικρούλα τους καρδιά

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *