Kostas Hatzis

Great people, but…
Lyrics: Sotia Tsotou
Music: Kostas Hatzis

Great people, but
loneliness keeps them frozen.
They go to the cinema
so they don’t feel alone.

But I have you, and you, me,
And our love is a golden bird.
But I have you, and you, me:
Two who love each other are many!

Noises, lights, voices
And inside the laughter, the snow..
Telephone calls, companions
in order to not feel alone.

But I have you, and you, me,
And our love is a golden bird.
But I have you, and you, me:
Two who love each other are many!

(translation: Eva Johanos)

Σπουδαίοι άνθρωποι, αλλά
στίχοι- Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Κώστας Χατζής

Σπουδαίοι άνθρωποι, αλλά,
η μοναξιά τους παγώνει.
Πηγαίνουνε στο σινεμά
για να μη νιώθουνε μόνοι.

Μα εγώ έχω εσένα, κι’ εσύ εμένα,
κι’ είν’ η αγάπη μας χρυσό πουλί.
Μα εγώ έχω εσένα, κι’ εσύ εμένα,
δυο π’ αγαπιούνται είναι πολλοί!

Θόρυβοι, φώτα, φωνές
και μες στα γέλια το χιόνι.
Τηλέφωνα, συντροφιές,
για να μη νιώθουνε μόνοι.

Μα εγώ έχω εσένα, κι’ εσύ εμένα,
κι’ είν’ η αγάπη μας χρυσό πουλί.
Μα εγώ έχω εσένα, κι’ εσύ εμένα,
δυο π’ αγαπιούνται είναι πολλοί!

At the International Pub
lyrics: Yiannis Papanikolopoulos
music & vocals: Kostas Hatzis
Στο Διεθνές το Μαγαζί
Στίχοι: Γιάννης Παπανικολόπουλος
Μουσική: Κώστας Χατζής
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Χατζής

Στο Διεθνές το Μαγαζί πίναν παρέα δυο χαζοί
και λέγαν τα δικά τους
Λέγαν για τους πολιτικούς πως μοιάζουν σαν τους ποντικούς
που τρώνε τα παιδιά τους
Στο Διεθνές το Μαγαζί μονολογούσαν οι χαζοί
για της ζωής το κρίμα
πως ειν’ ντροπή πως ειν’ ντροπή όλου του κόσμου οι σοφοί
να πουληθούν στο χρήμα

Και ένας νέος μοναχός αφουγκραζόταν σκεφτικός
παράμερα πιο πέρα
κι έλεγε να ‘τανε χαζοί όλοι οι άνθρωποι στη γη
θα βλέπαμε άσπρη μέρα

Στο Διεθνές το Μαγαζί γίνανε φέσι οι χαζοί
κι ελέγανε πως φτάνει
πως κάθε πόλεμο στη γη τον κάνουν οι λαθρέμποροι
και οι βιομηχάνοι

Στο Διεθνές το Μαγαζί μιλούσανε οι δυο χαζοί
γι αγάπη και ειρήνη
κι όμως οι άσοφοι σοφοί αφήνουν νηστικούς στη γη
και πάνε στη σελήνη

Και ένας νέος μοναχός …

Στο Διεθνές το Μαγαζί γελούσανε οι δυο χαζοί
ελέγανε αστεία
Λέγαν πως ψέμα αν θες να πεις αν θέλεις να γελά κανείς
λέγε Δημοκρατία

Στο Διεθνές το Μαγαζί αφού τα ήπιαν οι χαζοί
τα είπαν κι ένα χέρι
λέγαν πως θα ‘ρθει η στιγμή να αγκαλιαστεί όλη η γη
με τ’ άσπρο περιστέρι

Και ένας νέος μοναχός …

Planet Earth
Kostas Hadzis

Years ago, on a far journey
to a deserted coast somewhere in Africa
I met a traveller from another planet
who had gotten lost in space

He asked me how they call this star
where by misfortune he had found himself
I told him it is the third planet from the sun
and that we call it Gaia (Earth)

He looked at me with true doubt
he told me that he had thought that that planet had been lost
their faraway observatories
had noted a great destruction

Then I spoke to him about Hiroshima and Nagasaki
the complaint caught hold of me and I cried like a child
I told him ‘for 6000 years the human beings have been at war, sir
human with human, people with people together’
I told him ‘for 6000 years the human beings have been at war, sir
but the earth still lives, still lives, still lives’

He spoke to me about his faraway planet
He told me how it is governed by 12 wise men
Afterwards he asked me about our own governemtns
how many wise men govern the earth

Here, I told him, things are different, sir
It is not always the wise who govern
Many times those who govern are the highwaymen
Plenty of times those who govern are the insane

Then I spoke to him about Nero and about Hitler
about the concentration camps and about the Nazis
I told him how the S.S. killed the people
thousands and thousands of them, like sheep, sir
but the earth still lives, still lives, still lives’

He looked around at the sea, the forests so beautiful
He told me, ‘it is the most beautiful star I have seen’
He asked me if he might cut a branch from a tree
and take a stone with him to remember the Earth

I took the stone from his hands
and kissed it with love
He wondered at that and asked me why
I told him that ‘there exists no stone on this planet, sir
which has not been anointed with human blood;
So much blood has been poured on this soil, sir
but the earth still lives, still lives, still lives’

(translation: Eva Johanos)

Πλανήτης Γη
Χατζής Κώστας

Πριν από χρόνια σ’ ένα μακρινό μου ταξίδι
σε μια έρημη ακτή κάπου στην Αφρική
συνάντησα έναν ταξιδιώτη από άλλον πλανήτη
που μέσα στο διάστημα είχε χαθεί

Με ρώτησε πώς το λένε αυτό το αστέρι
που από κακή του τύχη είχε βρεθεί
Του είπα είναι ο τρίτος πλανήτης από τον ήλιο
και πώς εμείς τον λέμε Γη

Με κοίταξε με αληθινή απορία
μου είπε νόμιζε πώς ο πλανήτης αυτός είχε χαθεί
τα μακρινά τους αστεροσκοπεία
είχαν σημειώσει μια μεγάλη καταστροφή

Τότε του μίλησα για τη Χιροσίμα και για το Ναγκασάκι
μ’ έπιασε το παράπονο κι έκλαψα σαν παιδί
Του είπα 6.000 χρόνια οι άνθρωποι πολεμάνε, κύριε
άνθρωπος μ’ άνθρωπο, λαός με λαό μαζί
Του είπα 6.000 χρόνια οι άνθρωποι πολεμάνε, κύριε
αλλά η γη ακόμα ζει ακόμα ζει, ακόμα ζει

Αυτός μου μίλησε για το μακρινό του πλανήτη
Μου είπε πως τον κυβερνάνε 12 σοφοί
Μετά με ρώτησε για τις δικές μας κυβερνήσεις
πόσοι σοφοί κυβερνάνε τη γη

Εδώ του είπα είναι αλλιώς τα πράγματα, κύριε
δεν κυβερνάνε πάντοτε σοφοί
Πολλές φόρες κυβερνάνε οι αλητήριοι
αρκετές φόρες κυβερνάνε κι οι τρελοί

Τότε του μίλησα για το Νέρωνα και για τον Χίτλερ
για τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και για τους ναζί
του είπα πώς σκοτώνανε οι ΕΣ-ΕΣ τους ανθρώπους
χίλιους χίλιους σαν τα πρόβατα, κύριε
αλλά η γη ακόμα ζει, ακόμα ζει, ακόμα ζει

Κοίταξε γύρω του τη θάλασσα, τα πανέμορφα δάση
Μου είπε είναι το πιο όμορφο αστέρι που έχω δει
Με ρώτησε αν μπορούσε να κόψει ένα κλωνάρι από ένα δέντρο
και μια πέτρα να πάρει μαζί του για να θυμάται τη Γη

Πήρα την πέτρα από τα χέρια του
και τη φίλησα με αγάπη
Απόρησε και με ρώτησε γιατί
Του είπα δεν υπάρχει μια πέτρα σε αυτόν τον πλανήτη, κύριε
ανθρώπινο αίμα να μην έχει ποτιστεί
Πολύ αίμα έχει χυθεί εδώ πάνω, κύριε
αλλά η γη ακόμα ζει, ακόμα ζει, ακόμα ζει

Kostas Hatzis singing and storytelling “Planet Earth…” on a television show “To our Health” which was dedicated to Mikis Theodorakis…. our Greek friends will see many great Greek musicians pictured in this gathering, listening reflectively… Ο Κώστας Χατζής στην εκπομπή Στην Υγειά μας σε ένα αφιέρωμα για τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο Κώστας πάντα κάνει τους πάντες να είναι σκεπτικοί……

http://youtu.be/iNdZeZPosSg

He who loved the birds”
words and music, performed by Kostas Hatzis,
with poetry of Alekos Panagoulis, who was
murdered by the [remaining] forces of the junta in May of 1976…

When I first heard him he spoke about lightning bolts
about a rain, about a paradise on earth
he made us regret that we went to war
that we deprived those in pain of a smile
that we mistreated joy
that we were unjust towards justice
Another time he spoke to us about a gathering of people
and he said that all those cultured and educated people
who speak the language of saving the world
did not manage to learn the language of the birds,
of the flowers, of the stars
while those with open hands speak about love and kindness
he spoke to us about memory and about resurrection,
freedom and the suffering of humanity
about the peace that will come
and those weapons, the knives and swords
he read Isaiah to us
how they will become tools to work the earth
they killed the man, the person who loved
the flowers the birds
the gardens and the trees
the flowers the birds.
Those [beings] felt more bitterly the loss of him
why they killed him no one knows
that is what the spring told me, in sorrow.

(translation: Eva Johanos)

Εκείνος που αγαπούσε τα πουλιά
Στίχοι & Μουσική: Κώστας Χατζής
ποίηση: Αλεξανδρος Παναγουλης

Όταν τον πρωτοάκουσα μιλούσε για τους κεραυνούς
για μια βροχή, για ένα παράδεισο στην γη
μας έκανε να μετανιώσουμε που πολεμήσαμε
που στερήσαμε το χαμόγελο των πονεμένων
που κακοποιήσαμε την χαρά
και αδικήσαμε την δικαιοσύνη
Μια άλλη φορά μας μίλησε για μια συγκέντρωση ανθρώπων
και είπε όλοι αυτοί οι μορφωμένοι και οι σπουδαγμένοι
που μιλάν την γλώσσα για την σωτηρία του κόσμου
δεν καταφέρανε να μάθουνε την γλώσσα των πουλιών,
των λουλουδιών, των αστεριών
που αυτά απλόχερα μιλάνε για αγάπη και για καλοσύνη
μας μιλούσε για την ανάμνηση για την ανάσταση,
την λευτεριά από τα πάθη των ανθρώπων
για την ειρήνη που θα΄ρθει
και αυτά τα όπλα, τα μαχαίρια τα σπαθιά
μας διάβασε στον Ησαΐα
πως θα γίνουνε εργαλεία για την γη
σκότωσαν τον άνθρωπο που αγαπούσε
τα λουλούδια τα πουλιά
τα περβόλια και τα δέντρα
τα λουλούδια τα πουλιά.
Αυτά αισθάνθηκαν πιο πικρά τον χαμό του

γιατί τον σκότωσαν κανείς δεν το ξέρει
αυτό μου είπε η άνοιξη λυπημένη.

http://youtu.be/UNDglCdo4hY

The sun tells me good morning
lyrics & music: Kostas Hatzis
Μου λέει ο ήλιος καλημέρα
Στίχοι & Μουσική: Κώστας Χατζής

Μου λέει ο ήλιος καλημέρα, Τρίτη να είναι η Δευτέρα
Κι αν είναι Τρίτη τι πειράζει, το σήμερα με τ’ αύριο μοιάζει
Θα κάνω όνειρα ξανά, όπως εχθές όπως και πέρσι
τι κι αν δεν βγουν αληθινά, να ονειροπολώ μ’ αρέσει

-R-
Τι σήμερα τι αύριο τι χθες, γέλασε αν θες, κλάψε αν θες
αδέλφια είν’ ο πόνος κι η χαρά, τι σήμερα τι αύριο τι χθες
ζήσε αν θες, πέθανε αν θες, δεν έχει και μεγάλη διαφορά

άνοιξη μπαίνει αχ Θεέ μου, χτυπά αλλιώτικα η καρδιά μου
ίσως αυτό το καλοκαίρι, κάτι ωραίο να μου φέρει
κι αν δε μου φέρει τι μ’ αυτό, καινούργια όνειρα θα κάνω
ελπίδες έχω ένα σωρό, μου φτάνουν μέχρι να πεθάνω

Όποια απόφαση κι αν πάρω, θα την πετάξω σαν τσιγάρο
θάρθει η μέρα θα ξανάρθει, κι εγώ θα κάνω τα ίδια λάθη
περνά η ζωή περνά ο καιρός, κι όλο με σκάβουν οι ρυτίδες
μα δόξα νάχει ο Θεός, μπόλικες έχω τις ελπίδες

Never mind, brother*
words: Sotia Tsotou
music: Kostas Hatzis
first performance: Kostas Hatzis

In some window there is light
someone is burning with fever
he is leaving us step by step
Some ship in the open sea
with a thousand pains holds on
to not let the wave drink it up

And we three at the cafe
cigarettes, card games and coffee
Hey, never mind- never mind, brother*

Someone at the edge of the cliff
looks at the end of the sky
alone he dies
Someone in a battle is fighting
the bullet passes by us
and in his chest it goes

And we others- but yes
We have a party and go Dutch*
Hey, never mind- never mind, brother*

Outside is lightning and thunder
a passer-by is walking
lost in the storm.
Somewhere they don’t have bread
somewhere a child is hungry
and is crying at this hour.

And we have all had enough- but yes!
we are having a feast and going Dutch*
Hey, never mind- never mind, brother*

So many tonight are staying awake
wandering about like the damned
and they cry and they are in pain.
Stand still and think for a moment
how many are being killed on the earth
during the time we are talking.

And we three at the cafe
cigarettes, card games and coffee
Hey, never mind- never mind, brother*

[*”never mind”-“δε βαριέσαι”- expression which means literally,
doesn’t it bore you- or don’t bother yourself with it
*”going Dutch”- ρεφενε- each person paying for himself]

(translation: Eva Johanos)

Δε βαριέσαι αδερφέ
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Κώστας Χατζής
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Χατζής

Κάποιο παράθυρο έχει φως
κάποιον τον καίει ο πυρετός
μας φεύγει βήμα-βήμα
Κάποιο καράβι στ’ ανοιχτά
με χίλια βάσανα βαστά
να μην το πιει το κύμα

Κι εμείς οι τρεις στον καφενέ
τσιγάρο πρέφα και καφέ
Βρε δε βαριέ-, βρε δε βαριέσαι αδερφέ

Κάποιος στην άκρη του γκρεμού
κοιτάει το τέλος τ’ ουρανού
μονάχος του πεθαίνει
Κάποιος στη μάχη πολεμά
η σφαίρα δίπλα μας περνά
στο στήθος του πηγαίνει

Κι εμείς οι άλλοι, μα το ναι
κάνουμε πάρτι ρεφενέ
Βρε δε βαριέ-, βρε δε βαριέσαι αδερφέ

Έξω αστράφτει και βροντά
κι ένας διαβάτης περπατά
χαμένος μες την μπόρα.
Κάπου δε θα ‘χουνε ψωμί
κάπου πεινάει ένα παιδί
και κλαίει αυτή την ώρα.

Κι εμείς χορτάτοι, μα το ναι
κάνουμε γλέντια ρεφενέ
Βρε δε βαριέ-, βρε δε βαριέσαι αδερφέ

Πόσοι απόψε ξαγρυπνούν
σαν κολασμένοι τριγυρνούν
και κλαίνε και πονάνε.
Στάσου και σκέψου μια στιγμή
πόσοι σκοτώνονται στην γη
την ώρα που μιλάμε.

Κι εμείς οι τρεις στον καφενέ
τσιγάρο πρέφα και καφέ
Βρε δε βαριέ-, βρε δε βαριέσαι αδερφέ.

Goodnight, Margarita
lyrics: Sotia Tsotou
music: Kostas Hatzis

In one night, Margarita
don’t seek to understand life
Come now, goodnight Margarita
We’ll talk again in the morning

Take a last breath
to hold it in the kiss
Come now, goodnight Margarita
today you tired yourself a lot

Come now, goodnight Margarita
In the river the water flows
take your troubles and throw them in
Come now, goodnight Margaro

Look at the moon, Margarita
it shines like half of the sun
if you turn it to the other side
it is awfully dark over there
Behind the laughter, Margarita
hides a pure tear
And what you see flashing
Is not real gold, Margaro

(translation: Eva Johanos)

Καληνύχτα Μαργαρίτα
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Κώστας Χατζής

Μέσα σ’ ένα βράδυ Μαργαρίτα
Μη ζητάς να μάθεις τη ζωή
Άιντε καληνύχτα Μαργαρίτα
Θα τα ξαναπούμε το πρωί

Πάρε μιαν ανάσα τελευταία
Για να την κρατήσεις στο φιλί
άντε καληνύχτα Μαργαρίτα
σήμερα κουράστηκες πολύ

Άιντε καληνύχτα Μαργαρίτα
Στο ποτάμι τρέχει το νερό
παρ’ τα βασανάκια σου και ρίχτα
Άιντε καληνύχτα Μαργαρώ
Άιντε καληνύχτα Μαργαρώ

Κοιτά το φεγγάρι Μαργαρίτα λάμπει
σαν τον ήλιο, το μισό
άμα το γυρίσεις απ’ την άλλη
είναι θεοσκότεινο κι αυτό
Πίσω από το γέλιο Μαργαρίτα
κρύβεται ένα δάκρυ καθαρό
Κι ό,τι βλέπεις να λαμποκοπάει
μάλαμα δεν είναι Μαργαρώ

see also
Kostas Hatzis & Marinella

see Alexandros Hatzis’s website (son of Kostas Hatzis)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *