Argyro Kaparou

My Uncle Panais Ο μπαρμπας μου ο Παναής
Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Γιώργος Στεφανάκης

Είχα ένα μπάρμπα εγώ νταή
Τον ξακουστό τον Παναγή
Καμάρι κι ασικλίκι
Λάζο στη μέση του χωστό
Μουστάκι μαύρο γυριστό
Καφέ αμάν και αγαπητιλίκι

Μες τα Βουρλά κατιρματζής
αντάμης και κοντραμπατζής
και της τουρκιάς ο τρόμος
καβάλα σε λιγνό φαρί
το μάτι του θόλο βαρύ
πατούσε κι έτρεμε ο δρόμος

Είχε σκοτώσει τσαντιρμά
Όταν περνούσε κατσιρμά
Μπροστά απ’ το καρακόλι
Για να γλιτώσει τα καπνά
Σκαρφάλωσε από τα βουνά
Και τα φευγάτισε στην Πόλη

Τσακιρισμένος μια βραδιά
Κι ως ήταν άντρας με καρδιά
Τον βάρεσε η τρέλα
Και μπαμ και μπουμ τις πιστολιές
Ξεσήκωσε τις γειτονιές
Κι έσπασε δυό μπορντέλα

Φτωχό σαν λάχαινε να δει
Δάκρυζε σαν μικρό παιδί
Κι ως είχε και παράδες
Κάθε Χριστού και Πασχαλιά
Μοίραζε ψώνια αγκαλιά
Στους φτωχομαχαλάδες

Η μάνα μου η Αλισαβώ
Και η νενέ μου η Τζεβώ
είχαν συχνά μπελάδες
γιατί μας βγάζαν αβανιές
Πως στου σπιτιού μας τις γωνιές
Κρύβαμε κατιρμάδες

Και κάποιο δειλινό μουντό
Μας τον εφέραν σηκωτό
Στο σπίτι λαβωμένο
Με ματωμένη τραχηλιά
Σπασμένη ραχοκοκαλιά
Πολύ βαριά μαχαιρωμένο

Και πρίν χάραξει η αυγή
Και πριν ο ήλιος καλοβγεί
Τον στόλιζαν στη κάσα
Τον κλαίει Τσεσμές και Αϊβαλί
Τον μπάρμπα μου τον Παναή
Πήρ’ η Τουρκιά ανάσα

Τον έφαγε μια παστρικιά
Μια του παλιά αγαπητικιά
Αχ έρημη αγάπη
Γιατί ο μπάρμπας μου θαρρώ
Κρυφά της τάχε από καιρό
Με την Αγγέλα του Αράπη

Και την παράλλη την αυγή
Βγάζει η Τουρκιά διαταγή
Ο κιρχανάς να κλείσει
Μη σκοτωθεί κι άλλος ραγιάς
Απ΄ τα σεκλέτια της καρδιάς
Κι η ρωμιοσύνη σβήσει

Μα σβήστηκε ο Παναής
Απ’ τα κιτάπια της ζωής
ας έχει σχώριο η ψυχή του
Αυτόν που έτρεμε η Τουρκιά
Τον έφαγε η αγαπητικιά
Και πήγε τσάμπα η ζωή του

(Μεγάλωσα κι εγώ που λες
Κοπέλα μες τις κοπελιές
Και τ’ Αϊβαλιού λουλούδι
Τον μπάρμπα μου δεν τον ξεχνώ
Κι έκατσα αυτό το δειλινό
Και σας τον έκανα τραγούδι)

I am vanquished by my need
words: Yiorgos Kritikos
music: Stefanos Kokkalis

You become distant and I in order to reach you
the roads which take you not one moment would I hesitate
to pull them like a rug and to bring you back
and as much as you have done, in a kiss to forgive you

I am vanquished by my need to live for you alone
my love did not falter it disregarded the pain
love like the rock; far away from you I don’t exist

You become distant and I open my arms
and my shadow spreads itself to touch you a little bit
But not even that moves you, you turn your back on me
but I dispose of patience that you do not know of

I am vanquished by my need to live for you alone
my love did not falter it disregarded the pain
love like the rock; far away from you I don’t exist

(translation: Eva Johanos)

Με νίκησε η ανάγκη μου
Στίχοι: Γιώργος Κρητικός
Μουσική: Στέφανος Κόκκαλης

Εσύ απομακρύνεσαι κι εγώ για να σε φτάσω
τους δρόμους που σε παίρνουνε στιγμή δε θα διστάσω
να τους τραβήξω σαν χαλί και να σε φέρω πίσω
κι όσα έχεις κάνει στο φιλί να σου τα συγχωρήσω

Με νίκησε η ανάγκη μου να ζω για σένα μόνο
δε λύγισε η αγάπη μου αψήφισε τον πόνο
αγάπη σαν το βράχο μακριά σου δεν υπάρχω

Εσύ απομακρύνεσαι κι εγώ τα χέρια ανοίγω
κι η σκιά μου απλώνεται για να σ΄αγγίξει λίγο
Μα ούτε αυτό σε συγκινεί την πλάτη μου γυρίζεις
όμως διαθέτω υπομονή που εσύ δε τη γνωρίζεις

Με νίκησε η ανάγκη μου να ζω για σένα μόνο
δε λύγισε η αγάπη μου αψήφισε τον πόνο
αγάπη σαν το βράχο μακριά σου δεν υπάρχω

http://youtu.be/ZjAG7sUq3UY

Like the package
words: Yiannis Papadopoulos
music: Nikos Dalezios

Like the package that has no more cigarettes inside
that’s the way you throw me away now
now that you have made me love you madly
you see me and laugh ironically
now that you have made me love you madly
you see me and laugh ironically

You smoked your cigarettes
you got all that you wanted of that brand you liked
and now you changed your preference for tobacco
you caught another love
and me you threw away
like your cigarette butts
you caught another love
and me you threw away
like your cigarette butts

Like the package that has no more cigarettes inside
that’s the way you throw me away into a corner
now that you have made me to live unhappily
you act toward me with such coldness
now that you have made me to live unhappily
you act toward me with such coldness

You smoked your cigarettes
you got all that you wanted of that brand you liked…

Σαν το πακέτο
Στίχοι: Γιάννης Παπαδόπουλος
Μουσική: Νίκος Δαλέζιος

Σαν το πακέτο που δεν έχει πιά τσιγάρα
έτσι κι εμένα τώρα με παραπετάς
τώρα που μ’ έκανες τρελά να σ’ αγαπήσω
με βλέπεις και ειρωνικά γελάς
τώρα που μ’ έκανες τρελά να σ’ αγαπήσω
με βλέπεις και ειρωνικά γελάς

Ήπιες τα τσιγάρα σου
χόρτασες τη μάρκα σου
και αλλάζεις τώρα τον καπνό σου
άλλη αγάπη έπιασες
κι εμένανε με πέταξες
σαν το αποτσίγαρό σου
άλλη αγάπη έπιασες
κι εμένανε με πέταξες
σαν το αποτσίγαρό σου

Σαν το πακέτο που δεν έχει πια τσιγάρα
έτσι κι εμένα με πετάς σε μια γωνιά
τώρα που μ’ έκανες να ζω δυστυχισμένα
μου φέρεσαι με τόση απονιά
τώρα που μ’ έκανες να ζω δυστυχισμένα
μου φέρεσαι με τόση απονιά

Ήπιες τα τσιγάρα σου
χόρτασες τη μάρκα σου…

Secrets
lyrics & music: Stamatis Hatzievstathiou
vocals: Argyro Kaparou

Secrets, secrets
Secrets, unspoken things
for only that to remain
To last over time
to remain secrets
Secrets, secrets
Our first two minutes
to cut our ropes
and inside our cells
to grow wings
I become your air
Sun in your day
But you
look at me as if I am a barren island
I left the seas
I threw away my compasses
Voyages into the depths
that is what I want, do you hear?
Secrets, secrets
humble and on loan
may they become mirrors
to show who is to blame
and for the truth to come out
Secrets, secrets
as much as I tell you in whispers
They are cries, my heart
that I have in bed
at night, in an embrace

(translation: Eva Johanos)

Τα μυστικά
Στίχοι & Μουσική: Σταμάτης Χατζηευσταθίου
Πρώτη εκτέλεση: Αργυρώ Καπαρού

Τα μυστικά , τα μυστικά,
Τα μυστικά τ’ ανείπωτα
Αυτά να μείνουν μόνο
Ν’ αντέξουνε στον χρόνο
Να μείνουν μυστικά
Τα μυστικά, τα μυστικά,
Τα πρώτα μας τα δυο λεπτά
Να κόψουν τα σχοινιά μας
Και μες απ’ τα κελιά μας
Να βγάλουμε φτερά
Γίνομαι αέρας σου
Ήλιος μες στη μέρα σου
Μα εσύ
Κοιτάς σαν να ’μαι άγονο νησί
Τις θάλασσες τις άφησα
Πυξίδες τις παράτησα
Ταξίδια σε βυθούς
Αυτό θέλω, τ’ ακούς;
Τα μυστικά , τα μυστικά
Τα ταπεινά και δανεικά
Να γίνουνε καθρέφτες
Να δείξουνε τους φταίχτες
Να βγουν τ’ αληθινά
Τα μυστικά, τα μυστικά,
Όσα σου λέω ψιθυριστά
Κραυγές είναι καρδιά μου
Που έχω στο κρεβάτι
Το βράδυ αγκαλιά

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *