If you enjoyed this site, please consider donating the price of your favorite cup of coffee (or drink of your choice) to our project, which aims to support cultural programs in Greece.
Maria Dimitriadi
It snows in the night
words: Nazim Hikmet
music: Thanos Mikroutsikos
first performance: Maria Dimitriadi
It snows in the night
And you stand before
The gate of Madrid
Facing you you have
One entire army of states
One army which kills
whatever we have which is most beautiful
hope, children, freedom, nostalgia
It snows in the night
Tonight they will be cold
your wet feet
It is snowing now also
As I am thinking of you
In this very moment
Maybe a bullet there is killing you
And then
Neither snow any more nor wind
(translation: Eva Johanos)
Χιονίζει μες στη νύχτα
Στίχοι: Ναζίμ Χικμέτ
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Χιονίζει μες στη νύχτα
Κι εσύ στέκεις μπροστά
Στην πύλη της Μαδρίτης
Αντίκρυ σου έχεις
Μια στρατιά ολάκερη από πολιτείες
Μια στρατιά που σκοτώνει
Ό,τι πιο ωραίο έχουμε
Την ελπίδα, τα παιδιά, τη λευτεριά, την νοσταλγία
Χιονίζει μες στη νύχτα
Απόψε θα κρυώνουνε
Τα μουσκεμένα πόδια σου
Χιονίζει και τώρα
Που σε σκέφτομαι
Την ίδια τούτη την στιγμή
Μπορεί μια σφαίρα εκεί να σε σκοτώνει
Και τότε
Μήτε χιόνι πια μήτε άνεμος
You were the moon
Lyrics: Lefteris Papadopoulos
Music: Giorgos Stavrianos
First version: Maria Dimitriadi
Green darkness coloured by your eyes
poured out once more tonight, to find me
and the house turned into a petrified forest
whose trees seemed like standing crosses.
A desolate song [made] of blood, [made] of snow
is weeping among my old papers
like my miserable body which won’t grow old
and let me throw it away in the fire.
You were the moon and I was a bird
I took wing to reach to you
And just as I had got close enough for a kiss
sunrise made you vanish. …..
Πράσινο σκοτάδι απ’ τα μάτια σου βαμμένο
χίμηξε κι απόψε να με βρει
κι έγινε το σπίτι ένα δάσος πετρωμένο
πού ‘μοιαζαν τα δέντρα του σταυροί.
Έρημο τραγούδι από αίμα κι από χιόνι
κλαίει στα παλιά μου τα χαρτιά
όπως το φτωχό μου το κορμί που δεν παλιώνει
για να το πετάξω στη φωτιά.
Ήσουνα φεγγάρι κι ήμουνα πουλί
πέταξα για να σε φτάσω
κι όταν σ’ είχα φτάσει μέχρι το φιλί
σ’ έσβησ’ η ανατολή.
The train did not set out
words: Manos Eleftheriou
music: Mikis Theodorakis
first performance: Maria Dimitriadi
The train never set out for Katerini
we all stayed in the station
lost train conductors, and the moon lost
lost, everything I had to tell you.
The lights were extinguished, frozen
and only the sirens
howled in the fever.
You got dressed in all the blood
and all the purples
and that which I hadn’t said to you in years.
The train never set out for Katerini
this train of the song
we got old, kneeling before the acetylene
on the pretend voyage of our secret myth.
(translation: Eva Johanos)
Το τρένο δεν ξεκίνησε
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Το τρένο δεν ξεκίνησε ποτέ για Κατερίνη
μείναμε όλοι στο σταθμό
χαμένοι μηχανοδηγοί, χαμένη κι η σελήνη
χαμένα κι όσα είχα να σου πω.
Σβήσαν τα φώτα, πάγωσαν
και μόνον οι σειρήνες
ούρλιαζαν μες στον πυρετό.
Ντύθηκες όλα τα αίματα
και όλες τις πορφύρες
και ‘κείνα πού ‘χα χρόνια να σου πω.
Το τρένο δεν ξεκίνησε ποτέ για Κατερίνη
το τρένο αυτό του τραγουδιού
γεράσαμε γονατιστοί μπρος στην ασετιλίνη
στο ψεύτικο ταξίδι του μύθου μας του κρυφού.
And he still wanted
words: Manolis Anagnostakis
music: Thanos Mikroutsikos
vocals: Maria Dimitriadi
And he still wanted so much light to dawn
But I would not acknowledge defeat
I saw now how much precious jewelry hanging that I must save
how many nests of water to be conserved among the flames.
You talk, you display your wounds, violent agitation in the streets
The panic which strangles your heart like a flag
You have nailed on the balconies, with study you have loaded the merchandise.
Your prognosis is secure: the city will fall.
There, carefully in one corner I gather, in order
I enclose with good sense my last watchman’s hut
I hang severed hands on the walls, I decorate
with severed skulls the windows, I weave
with severed hair my my net and I wait
upright and alone as in the beginning I wait.
(translation: Eva Johanos)
Κι ήθελε ακόμη
Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει
όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα,
έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες.
Μιλάτε, δείχνετε πληγές, αλλόφρονες στους δρόμους.
Τον πανικό που στραγγαλίζει την καρδιά σας σαν σημαία
καρφώσατε σ’ εξώστες, με σπουδή φορτώσατε το εμπόρευμα.
Η πρόγνωσή σας ασφαλής: Θα πέσει η πόλις.
Εκεί, προσεκτικά σε μια γωνιά μαζεύω με τάξη,
φράζω με σύνεση το τελευταίο μου φυλάκιο.
Κρεμώ κομμένα χέρια στους τοίχους, στολίζω
με τα κομμένα κρανία τα παράθυρα, πλέκω
με κομμένα μαλλιά το δίχτυ μου και περιμένω
όρθιος και μόνος σαν και πρώτα περιμένω.
Fascism
words: Bertolt Brecht,
translated into Greek by Phontas Ladis
music: Thanos Mikroutsikos
first performance: Maria Dimitriadi
Fascism does not come from the future
as if it brings us something new.
What it hides in its teeth I know,
as it gives me, smilingly, its hand.
Its roots embrace the system
and lose themselves deep in the past.
Its masks over time change
but not its hatred for me.
Fascism- understand it deeply.
It will not die by itself- smash it!
Fascism does not come from a place
where it bathes itself in air and sunlight;
its tired footstep I recognize
and it knows our superabundance of youth.
But once again it wants to spread like cholera
stepping on your carelessness,
and it will manage to sit next to you one day
if you lose your perception of the game.
(translation: Eva Johanos)
Ο φασισμός
Στίχοι: Bertolt Brecht
Απόδοση στα ελληνικά- Φώντας Λάδης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.
Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.
Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.
Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι,
το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.
Μα πάλι θέ ν’ απλώσει σα χολέρα
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.
http://youtu.be/HHq5t8oqj78
The song of the night
lyrics: Michalis Marmatakis
music: Termites
first performance: Flery Ntantonaki
Το τραγούδι της νύχτας
Στίχοι: Μιχάλης Μαρματάκης
Μουσική: Τερμίτες
Πρώτη εκτέλεση: Φλέρη Νταντωνάκη
Εκεί σκορπισμέμη στον ύπνο μουσκεύει η ψυχή
θλιμμένη αγαπιέμαι από σκεύη κουζίνας και πράματα
και κάπου στο βάθος της νύχτας αστράφτεις εσύ
σε εικόνες γεμάτες περάσματα.
Αίμα στο σώμα μου και τ’ όνειρο άσπρο
γυμνή-ξαπλωμένη να τρέχω διατάζεις
φαντάζεις απόμακρος και σβήνεις σαν άστρο
αίμα στο βλέμμα μου και τ’ όνειρο άσπρο
στο χώμα μπερδεύτηκα – δεν βλέπω – μ’ αρπάζεις
φωνάζω σαν νήπιο μαι λέξη σαν ”άσ’ το”.
Εκεί διάλυμένη στον ύπνο, βαμμένη χρυσή
με γέλια φλερτάρω ένα σκεύος κουζίνας χαράματα
και μ’ ένα μπουκάλι υγρό γεννημένο εσύ
γυμνή με δικάζεις να βάλω τα κλάματα
‘Να ‘μαι και να ‘μαι” φωνάζω κοντά στον καθρέφτη
”γυναίκα από πέτρα μα ψυχή βιασμένη”
κοιτάζω τη φάτσα μου να βλέπει τον κλέφτη
”να ‘μαι και να ‘μαι” ψελλίζω μπροστά στον καθρέφτη
διακρίνω τη χλόη μου με στάχτη βαμμένη
και κει μπρος στα πόδια μου το σώμα μου πέφτει
”να ‘μαι και να ‘μαι” υστερίζω σιμά στον καθρέφτη
τον χτυπώ με γροθιά και με βλέω σπασμένη.
Ξυπνώ μουσκεμένη κοντά σ’ ένα κάλπικο ψεύτη.
Ξυπνώ μουσκεμένη…
A morning
Lyrics: Yiorgos Papastefanou
Music: Stavros Xarhakos
First version: Maria Dimitriadi
Some morning dawn my Holy Mary
will come to find me by the seashore
a secret archipelago my dreams
and you sent to me a boat with a sail
How much I love you no-one knows
and if you’ll keep loving me, my little mate
summer mate, I love you
You’ll stand high by the window
stars of the southern wind on your hair
Holy Mary has a boatman
to take us far, beyond this land
Ένα πρωινό ( Αναμπέλ )
Στίχοι: Γιώργος Παπαστεφάνου
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Ένα πρωινό η Παναγιά μου
θά ‘ρθει να με βρει στην ακρογιαλιά.
Πέλαγο κρυφό τα όνειρά μου
κι έστειλες εσύ βάρκα με πανί.
Πόσο σ’ αγαπώ κανείς δεν ξέρει
κι αν θα μ’ αγαπάς, μικρό μου ταίρι
καλοκαιρινό, σ’ αγαπώ.
Θα σταθείς ψηλά στο παραθύρι
πάνω στα μαλλιά άστρα του νοτιά.
Έχει η Παναγιά καραβοκύρη
να μας πάει μακριά, πέρα απ’ τη στεριά.